Esas No: 2021/20161
Karar No: 2022/4712
Karar Tarihi: 18.05.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/20161 Esas 2022/4712 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, suçun öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle, dosyanın görevsizlik kararı vermek üzere Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesi gerektiği hükmü bozmayı gerektirmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi, 6545 sayılı Kanun'un cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişikliğe neden olan hükümleri, 5235 sayılı Kanun'un 12 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri gibi kanun maddeleri yer almaktadır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesinde hükümden önce 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 18.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
