Kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/2997 Esas 2017/3492 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2997
Karar No: 2017/3492
Karar Tarihi: 21.06.2017

Kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/2997 Esas 2017/3492 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verilmiş ve bu karar temyiz edilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun Daire'nin benimsediği karar uyarınca, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirlemek için hüküm tarihindeki kanuni düzenlemelerin dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup buna göre mahkeme, kasten yaralama suçundan doğrudan tayin edilen 3.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün miktar itibariyle kesin nitelikte olduğundan temyizi mümkün değildir. Bu nedenle, temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde, CMUK'nın 305/1. ve 317. maddeleri.

14. Ceza Dairesi 2017/2997 E. , 2017/3492 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup buna göre mahkemece sanık hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan tayin edilen 3.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün miktar itibariyle CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin nitelikte olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 21.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.