MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini, onbeş yıl sigortalılık ve üçbin altıyüz gün prim ödeme gün sayısını tamamlaması sebebi ile feshettiğini belirterek kıdem tazminatı ve birkısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki ilk uyuşmazlık kıdem tazminatı hesaplamasına esas alınan çalışma süresi konusundadır.
Dosya içeriğine göre davacı, 08.11.2006-23.11.2013 tarihleri arasında davalı işyerinde çalışmıştır. Bu durumda kıdem tazminatının yedi yıl onbeş gün için hesaplanması gerekirken onbeş yıl onbeş gün üzerinden yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulması hatalıdır.
3-Davacı ... davalı arasındaki diğer sorun fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının hesaplanması konusundadır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 26. maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.
Dosya içeriğine göre, davacı hafta içi 07:00-18:30, cumartesi günleri ise 07:00-16:00 saatleri arasında, son iki yıl pazar günleri de çalıştığını beyan ederek fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanarak hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Bu durumda, davacının son iki yıl haftada ondört buçuk saat fazla çalışma yaptığının kabul edilmesi isabetlidir. Ancak tanık beyanları ve talep gözetildiğinde, Hukuk Muhakemeleri Kanunu 26. maddesi gereğince, davacının son iki yıla kadar hafta içi 07:00-18:30 arasında, günlük birbuçuk saat ara dinlenme ile, cumartesi günleri 07:00-16:00 arasında bir saat ara dinlenme çalıştığı, bu şekilde haftada elli sekiz saat çalışarak onüç saat fazla mesai yaptığının kabul edilmesi dosya içeriğine uygun düşecektir.
Yine davacının dini bayramlarda ikişer gün çalıştığı yönündeki beyanına rağmen kurban bayramlarında üç gün çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılması; çalıştığı süre boyunca izinlerinden beş gününü kullandığını belirtmesine rağmen hiç yıllık izin kullanmadığı kabul edilerek karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeperden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.04.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.