Hırsızlık suçundan sanık ...’un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 141/1. maddesi gereğince 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Erzurum 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/05/2010 tarihli ve 2008/96 esas, 2010/413 sayılı kararının Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 06/01/2014 tarihli ve 2013/34 esas, 2014/925 karar sayılı ilâmı ile onanmak suretiyle kesinleşerek infazına geçilmesini müteakip, 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik neticesinde infaza konu ilâmdaki suç yönünden uyarlama yargılaması yapılarak, öncelikle ilâmın infazının durdurulmasına karar verilmesi talebinde bulunulması üzerine, hırsızlık suçunun değişiklik kapsamı dışında olduğundan bahisle talebin reddine ve infazın durdurulmasına yer olmadığına ilişkin aynı Mahkemenin 06/01/2017 tarihli ve aynı sayılı ek kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 23.01.2018 gün ve 94660652-105-25-11895-2017-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 01.02.2018 gün ve 2018/8328 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,

MEZKUR İHBARNAMEDE;

Dosya kapsamına göre, sanığın üzerine atılı hırsızlık suçunun, hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler gereğince uzlaşma kapsamına alındığı, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 30/10/2007 tarihli ve 2007/4-200 esas, 2007/219 karar sayılı ilâmında belirtildiği üzere, uzlaştırma kurumu her ne kadar 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun 253 ve 254. maddelerinde hüküm altına alınarak usûl hukuku kurumu olarak düzenlenmiş ise de, fail ile devlet arasındaki ceza ilişkisini sona erdirmesi bakımından maddî hukuka da ilişkin bulunması nedeniyle yürürlüğünden önceki olaylara uygulanabileceği, bu uygulamanın sadece görülmekte olan davalar bakımından geçerli olmayacağı, 5237 sayılı Kanun"un 7/2. maddesindeki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." şeklindeki hüküm uyarınca kesinleşmiş kararlar bakımından da uzlaştırma hükümlerinin uygulanması gerektiği cihetle; hükmün infazının durdurularak, 5271 sayılı Kanunu’nun 253. maddesindeki esas ve usûllere göre uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesi için yargılama dosyasının uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 30/10/2007 tarihli ve 2007/4-200 esas, 2007/219 sayılı ilâmında belirtildiği üzere, uzlaştırma kurumu her ne kadar 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun 253 ve 254. maddelerinde hüküm altına alınarak usul hukuku kurumu olarak düzenlenmiş ise de,


fail ile devlet arasındaki ceza ilişkisini sona erdirmesi bakımından maddi hukuka da ilişkin bulunması nedeniyle yürürlüğünden önceki olaylara uygulanabileceği, bu uygulamanın sadece görülmekte olan davalar bakımından geçerli olmayacağı, 5237 sayılı Kanun"un 7/2. maddesindeki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." şeklindeki hüküm uyarınca kesinleşmiş kararlar bakımından da uzlaştırma hükümlerinin uygulanması gerekmektedir.
Somut olayda, Erzurum 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 21.05.2010 tarih, 2008/96 esas ve 2010/413 karar sayılı kararı ile sanık ..."un hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakta ise de; Erzurum 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 21.05.2010 tarih, 2008/96 esas ve 2010/413 karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 16.01.2014 tarih, 2013/34 esas ve 2014/925 sayılı düzelterek onama kararında da belirtildiği üzere, sanığın bina niteliğinde bulunan otel lobisindeyken katılanın telefonunu çalması eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1. maddesinin (b) bendine uyması sebebiyle eylemin nitelikli hırsızlık suçuna dönüşeceği ve eylemi uzlaşma kapsamı dışına çıkaracağı gözetilip yüklenen suçu bina niteliğinde bulunan otel lobisindeyken işlediği anlaşılan sanık hakkında uzlaşma hükümleri uygulanamayacağı belirlenmekle Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 02/02/2017 tarihli ve 2017/111 değişik iş sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 22/02/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.