MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, 11.03.1998 tarihinden, haksız ve hukuka aykırı olarak işine son verildiği 04.03.2014 tarihine kadar davalı şirketin görevlendirdiği birden fazla işyerinde güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, iş akdinin hasız feshedildiğini kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının gece nöbetinde görev esnasında uyuduğunun tespit edildiği bu nedenle iş sözleşmesinin tazminatsız ve bildirimsiz feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Taraflar arasında, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18 ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesi bakımından işçinin davranışlarından kaynaklanan sebepler, işçinin aynı Kanun"un 25/II. maddesinde öngörülen sebepler niteliğinde ve ağırlığında olmayan, işyerinde işin görülmesini önemli ölçüde olumsuz etkileyen, sözleşmeye aykırı davranışlarıdır. İşçinin davranışı ancak işyerinde olumsuzluklara yol açması halinde geçerli sebep olabilir. İşçinin sosyal açıdan olumsuz bir davranışı, toplumsal ve etik açıdan onaylanmayacak bir tutumu işyerinde üretim ve iş ilişkisi sürecine herhangi bir olumsuz etki yapmıyorsa geçerli sebep sayılamaz.
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli nedene dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Somut olayda; davacının alışveriş merkezinde 15.03.1998-04.03.2014 tarihleri arasında güvenlik görevlisi olarak çalıştığı, iş sözleşmesinin 02.03.2014 tarihindeki 22.00-08.00 nöbetinde görev yaptığı hizmet noktasında uyuyarak işyeri güvenliğini tehlikeye düşürdüğü, müşteri yetkilisi ile tartıştığı, görev noktasını izinsiz terk ettiği gerekçesi ile tazminatları ödenmeksizin feshedildiği, davacının feshe konu eylemlerinin bir kereye mahsus olduğu, davacı hakkında daha önce de işyeri düzen ve disiplinini bozan davranışı bulunduğuna dair dosyada herhangi bir tutanak olmadığı, davacının ne kadar süre ile uyuduğuna ve bu durumun işyeri güvenliğini tehlikeye düşürdüğüne dair dosya içerisinde bir bilginin bulunmadığı anlaşılmıştır. Bu durumda yapılan feshin davacının eylemi ile ölçülü ve orantılı olmayıp, feshe konu edilen işçi eyleminin davanın alacak davası olması ve davacının kıdemi de dikkate alınarak feshin haklı değil olsa olsa geçerli bir fesih nedeni oluşturabileceği kabulüyle kıdem ve ihbar tazminatlarının hüküm altına alınması gerekirken mahkemece yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde taleplerin reddi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.