Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/2189 Esas 2018/2515 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2189
Karar No: 2018/2515
Karar Tarihi: 10.09.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/2189 Esas 2018/2515 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, silahlı terör örgütüne üye olma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan istinaf başvurusunu esastan reddetti. Dosyanın incelenmesi sonucunda, Anayasa Mahkemesi'nin ilgili bir kararının göz önünde bulundurulması gerektiği belirtildi. Yargılama sürecinde usuli işlemlerin doğru yapıldığı ve hükme esas alınan delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği tespit edildi. Sanık müdafiinin ileri sürdüğü nedenlerin temyiz denetimine uygun olmadığı gerekçesiyle temyiz davası reddedildi ve hüküm onandı.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 314/2
- 3713 sayılı Kanunun 5/1
- TCK'nın 62
- TCK'nın 53
- TCK'nın 58/9
- TCK'nın 63

16. Ceza Dairesi 2018/2189 E. , 2018/2515 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1., TCK’nın
62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre yapılan temyiz incelemesi sonunda dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 10.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.