MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 25/08/2011 gününde verilen dilekçe ile kasten yaralama nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın maddi tazminat yönünden kabulüne, manevi tazminat yönünden kısmen kabulüne dair verilen 31/05/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, kasten yaralama nedeni ile maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın maddi tazminat talebi yönünden kabulüne, manevi tazminat talebi yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; müvekkilinin, davalı tarafından balta ile bacağından ve kalça-bel kısmından ağır şekilde yaralandığını, bu nedenle uzun süre tedavi gördüğünü, geri dönülemez şekilde bacağının işlevinin zayıfladığını ve çalışma gücünü kaybettiğini belirterek tedavi giderleri ile tedavi süresince çalışamamaktan kaynaklanan gelir kaybı, cismani zarar ve efor kaybı yönünden oluşan maddi kayıplarının ve manevi zararının ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı vekili; dava konusu olayın, davacının haksız eylemi nedeniyle müvekkilinin kendisini savunmak istemesi sonucunda meydana geldiğini, davacının herhangi bir zararının olmadığını, talep edilen tazminat miktarının fahiş olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; kasten yaralama suçunun haksız fiil teşkil etmesi nedeniyle tam kusur ve asgari ücret üzerinden hesaplanan 29/08/2014 tarihli bilirkişi raporunun hüküm kurmaya elverişli olduğu kanaatine varılarak maddi tazminat talebi yönünden davanın kabulüne, haksız eylemin tahrik etkisi altında işlemesi nedeniyle manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 53. (TBK m. 74) maddesi gereği ceza mahkemesinde verilen beraat kararı hukuk hâkimini bağlamaz ise de, hukuk hâkiminin bu bağımsızlığı sınırsız olmayıp ceza mahkemesinin maddi vakıaların belirlenmesine ilişkin mahkûmiyet kararı hukuk hâkimi yönünden bağlayıcı, taraflar yönünden de kesin delil niteliğindedir.
Yargıtay 3. Ceza Dairesi tarafından onanarak kesinleşen Havza Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/179 Esas 2013/338 Karar sayılı dosyası incelendiğinde; davalının 25/04/2010 tarihinde silahtan sayılan balta ile davacıyı sağ bacağından ve kalça-bel kısmından yaraladığı, eylemin daha öncesinde davacıdan sadır olan kasten yaralama fiilinin husule getirdiği gazap neticesinde gerçekleştirildiği, yargılama sonucunda davalı hakkında Türk Ceza Kanunu’nun 29. maddesi uyarınca 2/4 oranında haksız tahrik indirimi uygulandığı görülmektedir.
Şu halde, davalının eylemini haksız tahrik altında gerçekleştirdiği maddi vakıa olarak kesinleşmiş ceza kararı ile subuta erdiğine, yani olayın meydana gelmesinde davacının da müterafik kusuru bulunduğu sabit olduğuna göre, mahkemece, maddi tazminat istemi yönünden olay tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı BK’nın 44/1 (TBK’nın 52/1) maddesi uyarınca hesaplanan zarardan davacının kusuru oranında indirim yapılması gerekirken, yazılı şekilde istemin tamamına hükmedilmesi doğru değildir. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.