Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/10075 Esas 2021/4897 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Çarşamba Vergi Dairesi Müdürlüğü‘nün 022 010 8615 vergi kimlik numaralı mükellefi .... Ltd. Şti. yetkilisi olan sanığın, “2010 takvim yılında sahte fatura kullanma“ suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; aşamalarda alınan savunmalarında, faturaların gerçek alışverişlere dayandığını beyan ederek suçlamaları kabul etmemesi, sanık hakkında tanzim edilen 29/02/2012 tarihli ve 2012-A-1043/6 sayılı Vergi Suçu Raporuna göre faturalardan kaynaklanan ödemelerin PTT havalesi yoluyla gerçekleştirildiğinin bildirilmesi ile UYAP üzerinden yapılan incelemede, suça konu faturaları düzenleyen .... Ltd. Şti. yetkilisi ... hakkında sahte fatura düzenleme suçundan, Terme Asliye Ceza Mahkemesi’nin 22/10/2013 tarihli 2011/237 Esas ve 2013/601 Karar sayılı ilamı ile verilen beraat kararının, Dairemizin 14/01/2019 tarihli 2016/6364 Esas ve 2019/381 Karar sayılı ilamı ile bozulduğunun anlaşılması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespit edilmesi bakımından;
1-Sahte olduğu iddia olunan faturaları düzenleyen .... Ltd. Şti. yetkilisi ... hakkındaki yargılamanın akıbetinin araştırılması, bu dava dosyası getirtilip incelenerek davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dosyaya intikal ettirilmesi,
2-Faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden, mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim ve tesellüm belgeleri, bedelinin ödendiğine dair ticari teamüle uygun, kanıtlama yeterliliği olan banka hesap hareketleri ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler, faturaları düzenleyenin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığı da dikkate alınarak, faturaları düzenleyen mükellef ile sanığın ticari defter ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması; PTT havalesi yoluyla yapılan ödemelere dair hesap hareketleri incelenerek ödemelerin muvazaalı olup olmadığının araştırılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik inceleme ve araştırma sonucunda sanık hakkında mahkûmiyet hükmü kurulması,
3-Kabule göre de;
a)“26/04/2011“ olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında “2010“ olarak yanlış gösterilmesi,
b)Farklı beyanname dönemlerinde birden fazla sahte fatura kullandığı tespit edilen sanık hakkında, TCK‘nin 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması yasaya aykırı,
c)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ceza miktarı itibarıyla sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 07/06/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.