Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/2900 Esas 2020/5664 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 14. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 3. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 21.11.2018 tarih ve 2014/1200 E.- 2018/1156 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin yapılmamış sayılmasına dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi"nce verilen 21.03.2019 tarih ve 2019/508 E. - 2019/424 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Dava, genel kredi sözleşmesi nedeniyle borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece mahkemesince borcun davacının kefaleti olmayan kredi sözleşmelerinden kaynaklandığı, bu nedenle davacının ihtarname ile talep edilen borçtan sorumlu olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, karara karşı davalı vekilince istinaf talebinde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davalı vekilinin 21.02.2019 tarihli dilekçesiyle istinaf başvurusunda bulunduğu, başvuru harçlarının yatırılmadığı, bunun üzerine ilk derece mahkemesince HMK"nın 344. maddesi gereğince istinaf harçlarını yatırması için 27.02.2019 tarihli muhtıranın çıkarıldığı, muhtıra ile bir haftalık kesin süre verildiği, tebliğ edilen muhtıradaki kesin süreye rağmen davalı vekilinin istinaf harçlarını yatırmadığı gerekçesiyle HMK"nın 346 ve 352. maddeleri uyarınca, davalı vekilinin istinaf başvurusunun yapılmamış sayılmasına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, karara karşı davalı vekili süresi içinde istinaf talebinde bulunmuştur. Mahkemece harç tamamlanmasına ilişkin 27.02.2019 tarihli muhtıra düzenlenmiş, muhtıra davalı vekiline 04.03.2019 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı vekili e-imzalı olarak ilk derece mahkemesine sunduğu 04.03.2019 tarihli dilekçe ile 28.02.2019 tarihinde harcın yatırıldığını belirterek ekinde makbuzun olduğunu belirtmiştir. Davalı vekilinin dilekçesi ekinde sunulan 28.02.2019 tarihli makbuzda istinaf harcının yatırıldığı, ayrıca Amasya Hukuk Mahkemeleri Ön Büro 2019/474 muhabere dosyası ile işlem yaptığı görülmektedir. Bu durumda; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi’nin karara karşı harç yatırılmadığı gerekçesiyle istinaf yoluna başvurulmamış sayılmasına ilişkin kararı isabetli olmamış, işin esasına girilerek davalı vekilinin istinaf sebepleri incelenmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi’nin 2018/508 E. 2019/424 K. sayılı 21.03.2019 tarihli kararının BOZULMASINA, dosyanın kararı veren İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi’ne gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 03.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.