MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 07/11/2017 tarih ve 2015/144 E- 2017/347 K. sayılı kararın davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 01/03/2019 tarih ve 2018/810 E- 2019/214 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "NUA" esas unsurlu markalarının 2006 yılından beri tescilli olduğunu, davalı şirketin 18 ve 24. sınıflarda “NOA NOA MINIATURE” ibareli 2013/04371 sayılı marka tescil başvurusunda bulunduğunu, başvurunun müvekkili şirkete ait “NUA” esas unsurlu markalar ile ayırt edilemeyecek derecede benzediğini ve tüketiciler nezdinde iltibasa yol açtığını gerekçesi ile itiraz edildiğini, itirazın 2015-M-360 sayılı YİDK kararı ile haksız şekilde reddedildiğini ileri sürerek davalı TPMK YİDK"nın anılan kararının iptaline, tescil edilmiş olması halinde diğer davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Şirket vekili, iltibasın oluşmayacağını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davalı başvurusunun kapsadığı malların tamamının, davacının markalarının kapsamındaki mallar ile aynı/aynı tür ve benzer olduğu, markalar arasında 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında benzerlik, karıştırılma ihtimali ve davalı başvurusunun kapsadığı tüm mallar yönünden tescil engeli ile hükümsüzlük nedeninin bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, davalı TPMK YİDK"nın 09/02/2015 tarih 2015-M-360 sayılı kararının iptaline, davalı adına tescilli 2013/04371 sayılı "NOA NOA MINIATÜRE +ŞEKİL" ibareli markanın, tescilli olduğu 18. ve 24. sınıflar yönünden (tüm alt gruplar dahil) hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı TPMK vekilince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, marka başvurusunda ibarenin bozuk el yazısı harfleri ile yazılmış "NOA NOA" ile bu ibarenin altında yer alan karikatür biçimindeki bir kız çocuğu kafası şeklinden ve bu şeklin altındaki “miniature” ibaresinden oluştuğu, bu haliyle "NOA NOA" ibaresi ile şekil unusurlarının markanın ayırt edici esaslı unsuru olduğu, davacı markalarında ise "NUA" ibaresinin ayırt edici unsur olduğu, her iki tarafa ait markaya konu ibarelerin ortalama tüketici kitlesini teşkil eden halk arasında doğrudan bilinebilir bir anlamı bulunmadığı, dolayısıyla markalar arasında kavramsal benzerlik bulunmadığı gibi davalı başvurusunda yer alan esaslı şekil unsuru da birlikte gözetildiğinde, görsel açıdan da markalar arasında benzerlik bulunmadığı, sadece sescil benzerlikten nedeniyle karıştırılma tehlikesinin oluşmayacağı, bu durumda ibareler arasında benzerliğin bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmadığı gerekçesi ile davalı TPMK vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına ve markalar arasında karıştırılmaya yol açacak derecede görsel benzerlik bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 15/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.