MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 52/2-4, 53, 58. Maddeleri gereğince mahkûmiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında 21/02/2013 olarak yazılmış olan suç tarihinin haksız menfaatin temin edildiği tarih olan 14/09/2012 olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın, Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/146 E., 2013/256 K., sayılı kararıyla haklarında mahkûmiyet kararı kesinleşen sanıklar ... ve... ile birlikte hareket ederek kendisini Mamak Emniyet Amirliğinde görevli komiser olarak tanıttığı, katılana kimliğini kaybetmesi nedeniyle bankalardaki hesabından para çekileceğini, ayrıca bireysel krediler çekileceğini belirterek Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/146 E., 2013/256 K., sayılı kararıyla hakkında beraat kararı kesinleşen sanık ...’ün PTT hesabı ile Ziraat Bankası hesabına, 14/09/2012 tarihinde toplamda 18.197,00 TL havale etmesini sağladığı, sanığın bu suretle üzerine atılı suçu işlediğinin iddia edildiği somut olayda; sanık savunması, katılan beyanı, PTT dekont sureti, Ziraat Bankası makbuz sureti, cd inceleme tutanağı, tarafların uzlaşamadıklarına dair uzlaştırma raporu ve tüm dosya kapsamından sanığın eyleminin, 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturmasına rağmen, suç tarihinde bu hükmün yürürlükte bulunmaması nedeniyle, sanığın eyleminin TCK"nın 157/1. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilirken, tekerrüre esas alınan Mersin 2.Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2007/227 Esas, 2008/347 Karar sayılı ilamından dolayı sanığın mükerrir olduğu belirtilmiş ise de, tekerrüre esas alınan hükmün suç tarihinden sonra 28/11/2012 tarihinde kesinleştiği ve tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükümde tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin hüküm fıkrasının çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.