Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2, 4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan katılan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarihli, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar ve 23/01/2018 tarihli, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanığın suçlamayı kabul etmediğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Katılan sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında esas tam gün sayısınının “300 gün” yerine “910 gün” olarak hatalı gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-Hükmedilen sonuç adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin kanun maddesinin “TCK’nın 52/4 “ olarak gösterilmemesi,
3-Kendisini vekaletnameli vekille temsil ettiren katılanlar lehine hüküm tarihi itibarıyla geçerli Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinde belirtilen miktarda vekalet ücretinin sanıktan alınarak katılanlara verilmesi yerine dilekçe yazım ücretinin verilmesine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün “1.” bendinin “5.” paragrafındaki “910 tam gün” yerine “300 tam gün” yazılması, taksitlendirmeye ilişkin “6.” paragrafta kanun maddesinin “TCK’nın 52/4” olarak gösterilmesi ve “3.” bendinin “1.” paragrafı çıkarılarak yerine “Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre, kendisini vekil ile temsil ettiren katılanlar lehine 1.500 TL vekalet ücretinin katılan sanıktan alınarak katılanlara verilmesine” yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.