Yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/8512 Esas 2016/1904 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8512
Karar No: 2016/1904
Karar Tarihi: 17.03.2016

Yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/8512 Esas 2016/1904 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında yaralama suçu sebebiyle verilen yerel mahkeme hükmü temyiz edilmiş, ancak Yargıtay 22. Ceza Dairesi görevsizlik kararı vererek dosyayı Yargıtay 6. Ceza Dairesine göndermiştir. Daire, suçun sanık tarafından işlendiğini kabul ederek diğer temyiz itirazlarını da değerlendirdikten sonra hükmü bozmuş ve sanık hakkında TCK'nın 53. maddesinin uygulanması sonucu cezasının yanı sıra seçme ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmiştir. 53. madde, sanık hapse mahkum olduğunda seçme ve siyasi haklarından yoksun bırakılmasını ve alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerini koşullu salıverilene kadar kullanamayacağını düzenlemektedir. Karar, 17.03.2016 tarihinde oybirliğiyle onanmıştır.

6. Ceza Dairesi 2015/8512 E. , 2016/1904 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 09/10/2015 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

TCK"nın 53.maddesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı ile iptal edilmiş olması karşısında, bu hususun yeniden değerlendirilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddenin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, "Sanığın, kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak, TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanması yönünden, (a, c, d ve e) bentleri ile (b) bendinde yazılı seçme, seçilme ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına; aynı Kanunun 53/2. maddesinin uygulanması açısından, 53/1.maddesinin (a, c, d ve e) bentleri ile (b) bendinde yazılı seçme ve diğer siyasi hakları ve aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca, (c) bendinde yazılı kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerini mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar kullanamamasına” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.