5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/31386 Esas 2020/13169 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/31386
Karar No: 2020/13169
Karar Tarihi: 20.10.2020

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/31386 Esas 2020/13169 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında 5846 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Temyiz isteği reddedilerek dosya incelendiğinde, suçun sanık tarafından işlendiği kanıtlanmış, iddia ve savunmaların tamamı görüşülmüştür. Hükümde herhangi bir hukuka aykırılık bulunmamakla birlikte, sanığın suç tarihinden sonra kesinleşmiş mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınarak mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmasına karar verilmesi kanuna aykırıdır. Ayrıca, sanığın hak yoksunluklarına hükmedilmesi dikkate alınarak yeniden değerlendirme yapılması gerekmektedir. Bu nedenlerle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2019/31386 E. , 2020/13169 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1-Tekerrüre esas başkaca sabıkası bulunmayan sanık hakkında suç tarihinden sonra kesinleşen mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması suretiyle mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
2-Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca, hükümden tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin 8 numaralı fıkranın çıkarılması ve TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp, yerine ""24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararı da gözetilerek, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına," ibaresi yazılmak suretiyle başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.