Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4403 Esas 2018/6216 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4403
Karar No: 2018/6216
Karar Tarihi: 18.09.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4403 Esas 2018/6216 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, uyuşturucu madde kullanmak için bulundurma suçundan dolayı sanığa 10 ay hapis cezası ve tedavi ile denetimli serbestlik tedbiri vermişti. Ancak hükümlü bu tedbirlere uymadığı için yeniden yargılandı ve 10 ay hapis cezasına çarptırıldı. Kararın infazıyla ilgili olarak verilen bir önceki kararın itiraza tabi olduğu belirtilerek dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iadesine karar verildi. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nın 191/1-2 ve 62. maddeleri, 5560 sayılı Yasa ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98 ve 101. maddeleridir.

10. Ceza Dairesi 2017/4403 E. , 2018/6216 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : İZMİR 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Uyarlama sonucu verilen tedavi ve denetimli serbestlik
tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı sanığın 5237 sayılı TCK"nın 191/1-2 ve 62.maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına ilişkin 19/12/2005 tarih ve 2005/345-554 sayılı kararın temyiz edilmeksizin 27/12/2005 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında 5560 sayılı Yasa ile TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklikler gerekçe gösterilerek, yeniden yapılan uyarlama sonucu 20.06.2007 tarihli ek kararla doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı verildiği; ancak, hükümlünün bu karara uymadığı gerekçesiyle bu kez incelemeye konu 17.06.2009 tarihli kararla 5237 sayılı TCK"nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezasına hükmedildiği anlaşılmakta olup, hükmün infazı aşamasında uygulanan kanun maddesindeki değişiklikten dolayı lehe kanunun belirlenmesi konusunda verilen kararların itiraza tabi olduğu hususunda kuşku bulunmamaktadır.
Anlatılan nedenlerle, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 23.05.2008 tarihli kararın 5275 sayılı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2 maddesi gereğince itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 18/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.