Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 18.06.2018 tarih ve 2018/3917 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 29.06.2018 tarih ve KYB-2018/55539 sayılı ihbarname ile;
Resmi belgede sahtecilik suçundan sanık ..."un 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 204/1 ve 62. (2 kez) maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay (2 kez) hapis cezaları ile cezalandırılmasına, diğer sanıklar ... ve ..."nin ise 5237 sayılı Kanun’un 204/1 ve 62. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına dair Karabük 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/01/2009 tarihli ve 2008/246 esas, 2009/6 sayılı kararının "5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenleme ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27/12/2005 tarihli ve 2005/3-162-173 sayılı kararına nazaran, somut olayda suç tarihinin 01/04/2004 olması ve lehe yasanın saptanıp uygulanması zorunluluğunun sonraki yasa ile doğmuş bulunması karşısında, 765 sayılı Kanun"un ilgili hükümleri ile 5237 sayılı Kanun"un somut olaya ilişkin hükümlerinin bütünüyle tatbik edilip, karşılaştırıldıktan sonra lehe yasa tespiti yapılması gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde kararının verilmesine isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun‘un 9/3. maddesinde yer alan “lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir” hükmü karşısında; 01.06.2005 tarihinden önce işlenen suçlarda, o tarihte yürürlükte olan 765 sayılı TCK ile 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK‘nin bütün hükümlerinin olaya uygulanıp, leh ve aleyhteki hükümleri ayrı ayrı ele alınarak, müteakiben erteleme ve hapis cezasının yasal sonucu olarak belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hususları düzenleyen 647 sayılı Yasa, 765 sayılı Yasanın anılan konuya ilişkin hükümleri ile 5237 sayılı Yasanın 51 ve 53. maddelerinin karşılaştırılması suretiyle hükümler denetime olanak verecek şekilde gerekçe bölümünde tartışılıp sonucuna göre lehe yasanın belirlenmesinin gerektiği, yine 5237 sayılı TCK‘da “cezaların toplanması (içtima)” kuralına yer verilmemesi nedeniyle hükmolunan her cezanın diğerinden bağımsız olduğu ve hükmolunan her bir cezanın süresi itibariyle erteleme kapsamında kalıp kalmadığının ayrıca değerlendirilmesi zorunluluğunun bulunduğu,
Karabük 2. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 13.01.2009 tarih ve 2008/246 Esas-2009/6 Karar sayılı ilamı ile sahte araç muayenesi yapmak suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işledikleri iddia ve kabul olunan sanıklardan ...‘un 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 204/1 ve 62. (2 kez) maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay (2 kez) hapis cezası ile diğer sanıklar ... ve ..."nin ise 5237 sayılı Kanun’un 204/1 ve 62. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verildiği, sanıklardan ...‘ın suça konu ..., sanık ...‘nin de ... plaka sayılı aracın- sahipleri oldukları, sanık ...‘un da trafik takip işleri ile uğraştığı ve araç ruhsatları üzerindeki sahte araç muayenelerini gerçekleştirdiği; araç muayenesinde sahtecilik suçlarında suç tarihinin, sahte araç muayenesi yapan sanık yönünden muayene işleminin yapıldığı tarih, suça konu belgeyi kullananlar (araç sahipleri) yönünden ise; sahte muayene işleminin geçerlilik süresi sona ermeden yakalanılması durumunda yakalanma tarihi, geçerlilik süresinin sona ermesinden sonra yakalanılması durumunda ise, sahte muayene işleminin geçerlilik süresinin sona erdiği tarih olarak tespit edilmesi gerektiği,
Somut olayda incelenen dosya kapsamına göre; sanık ...‘a ait ... plaka sayılı araç ruhsatında bulunan en son sahte muayene işleminin 07.01.2005 tarihinde yapılmasına karşın, geçerlilik süresinin 07.01.2006 olduğu ve sanığın 27.02.2007 tarihinde geçerlilik süresinden sonra yakalandığı, sanık ...‘ye ait ... plaka sayılı araç ruhsatında bulunan sahte muayene işleminin 31.12.2004 tarihinde yapılmasına karşın, geçerlilik süresinin 31.12.2005 olduğu ve sanığın 05.02.2007 tarihinde geçerlilik süresinden sonra yakalandığı anlaşılmakla; resmi belgede sahtecilik suçunda suç tarihlerinin sahte muayene işlemlerini gerçekleştiren sanık ... yönünden ... plaka sayılı araca ilişkin olarak muayene tarihi olan 07.01.2005, ... plaka sayılı araca ilişkin olarak muayene tarihi olan 31.12.2004; sanık ... yönünden ... plaka sayılı araca ait sahte muayene işleminin son geçerlilik tarihi olan “07.01.2006“ ve sanık ... yönünden ... plaka sayılı araca ait sahte muayene işleminin son geçerlilik tarihi olan “31.12.2005“ olacağı, mahkemece sanıklardan ... yönünden suç tarihinde 765 sayılı Türk Ceza Kanunu‘nun yürürlükte olması nedeniyle 5237 sayılı TCK‘nin 7/2 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun‘un 9/3. maddeleri uyarınca lehe-aleyhe kanun değerlendirmesi yapılmak suretiyle sanığın eylemine uygun kanunun tespit edilmesinin gerekli olduğu, ancak diğer sanıklar yönünden suç tarihlerinin 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK‘nin yürürlüğe girdiği tarihten sonra gerçekleşmiş olmaları nedeniyle bu şekilde bir değerlendirme yapılması zorunluluğunun bulunmadığının anlaşılması karşısında, sanıklar ... ve ... yönünden kanun yararına bozma düşüncesi yerinde görülmediğinden, kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki bozma isteminin CMK’nin 309. maddesi uyarınca REDDİNE, sanık ... yönünden ise kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Karabük 2. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 13.01.2009 tarih ve 2008/246 Esas-2009/6 Karar sayılı ilamının sanık ... yönünden 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 24.09.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.