MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Yasaya Muhalefet (sahte fatura düzenlemek)
HÜKÜM : Beraat

Sanıklar hakkında 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanıkların, T... Bilgisayar Emlak Müşavirliği, Gıda İnşaat Yapı San. Tic. Ltd. Şti. yetkilisi oldukları, şirketin bilgisayar, bilgisayar çevre bilimleri ve yazılımlarının toptan ticareti işiyle iştigal etmek amacı ile kurulduğu, ancak 2008 ve 2009 yıllarında iş yerine gelen şahıslara gerçekte mal veya hizmet satmadıkları halde mal veya hizmet satmış gibi göstererek POS cihazıyla kredi kartlarından çekim yaptıkları, mal veya hizmet bedelini nakit olarak şahıslara verdikleri, bunun karşılığında da komisyon aldıkları, sanıkların bu durumu gizlemek için yapmış oldukları bu işlemlerin gerçek bir mal veya hizmet satımı karşılığı yapıldığını gösterir belgeler düzenledikleri iddiasıyla açılan davada; sanıkların, "yaptıkları işi gerçek olarak yaptıklarını, komisyon karşılığı kimseye para vermediklerini, gerçek dışı işlemler yapıp belge tanzim etmediklerini" savunmaları, vergi müfettişi tarafından beyanlarına başvurulan ..., ...,... ... ve ..."ın özetle ‘‘mükellef şirketten emtia almadıklarına fakat kredi kartlarını kullandırdıklarına’’ dair beyanları ile dosyada bulunan 17.07.2014 ve 29.06.2015 tarihli bilirkişi raporları arasında çelişki bulunması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından;
1- Sahte fatura düzenleme suçunda, suçun maddi konusunun fatura olması; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinin 1. fıkrasında, faturalarda bulunması zorunlu olan bilgilerin neler olduğunun belirtilmesi, aynı Kanunun 227. maddesinin 3. fıkrasında ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" hükmünün yer alması karşısında; dosya içerisinde asılları bulunan 2008 ve 2009 takvim yıllarında düzenlendiği iddia olunan faturalardan, her takvim yılına ait kanaat oluşturacak sayıdaki asıllarının getirtilerek incelenmesi ve 213 sayılı Kanun"un 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içerip içermediğinin tespit edilmesi,
2- Faturaların zorunlu bilgileri içerdiğinin tespit edilmesi durumunda;
a) Vergi müfettişi tarafından beyanlarına başvurulan ..., ..., ..., ..., ... ...."ın ve sahte olduğu iddia edilen faturaları kullanan diğer şirket yetkilileri veya kişilerin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerine, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanıkları tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanıkların bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,
b) Gerektiğinde, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için;
aa) Faturayı düzenleyen şirkete ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgelerin olup olmadığının araştırılması,
bb) 17.07.2014 ve 29.06.2015 tarihli bilirkişi raporları arasındaki çelişkiyi giderecek şekilde, faturaları düzenleyen şirket ile kullanan şirket ve kişilerin ticari defterleri ve belgeleri üzerinde karşılıklı olarak inceleme yaptırılarak üçüncü bir bilirkişi kurulundan rapor alınması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanıkların hukuki durumlarının belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
3- Kabule göre de; sahte fatura düzenleme suçlarında her takvim yılında işlenen suçların birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu gözetilmeden, sanıklar hakkında tek beraat hükmü verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.