Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/1987 Esas 2019/11568 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen kararın süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacılar vekili, 13.04.2008 günü tarihinde davacıların eş/babasının yolcu olduğu araca davalı sürücünün asli kusurla çarpması sonucu vefat ettiğini, davacıların manevi olarak zarar gördüğünü belirterek davacı eş için 10.000,00 TL, davacı küçükler için ayrı ayrı 8.000,00 TL olmak üzere toplam 50.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, usulüne uygun tebligata rağmen davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre, davanın kabulü ile davacı ... için 10.000,00 TL, davacılar ..., ..., ..., ... ve ... için ayrı ayrı 8.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacılara verilmesine, faiz talep edilmediğinden bu hususta hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 809,47 TL fazla alınan peşin harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, 05/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.