Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2016/12107 Esas 2017/3951 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
5831 sayılı Kanun ile 3402 sayılı Kadastro Kanununa eklenen Geçici 8. maddesine göre yapılan ek kadastro çalışmaları sırasında Babaköy köyü 118 ada 3 parsel sayılı 540,30 m² yüzölçümündeki taşınmaz, kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle davalılar adına tarla vasfıyla tespit ve tescil edilmiştir.
Davacı Hazine, çekişmeli taşınmazın orman sınırları dışına çıkarıldığı tarih ile tespit tarihi arasında 20 yıllık kazandırıcı zamanaşımı süresi dolmadığı ve 3412 sayılı Kanunun 14,17 ve 18 maddeleri ve Medeni Kanunun 713. maddesi hükümlerini taşımadığı iddiasıyla dava açmıştır.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava tapu iptali ve tescili niteliğindedir.
Yörede 766 sayılı Kanuna göre yapılıp 1957 yılında kesinleşen genel arazi kadastrosu, 6831 sayılı Kanuna göre yapılıp 22.05.1991 yılında ilan edilen orman kadastrosu ve 2/B çalışması, 2859 sayılı Kanuna göre yapılıp 21.02.2005 yılında kesinleşen yenileme kadastrosu ve 4999 sayılı Kanuna göre yapılıp 24/12/2010 tarihinde ilan edilmiş fenni hataları düzeltilmiş orman kadastro haritası ile 5831 sayılı Kanun ile 3402 sayılı Kadastro Kanununa eklenen Geçici 8. maddesine göre yapılan ek kadastro çalışmaları bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına göre çekişmeli taşınmaza komşu eski 3903 parsel sayılı taşınmazın yörede 21.02.2005 yılında kesinleşen yenileme kadastrosu sonrasında 118 ada 1 parsel sayılı taşınmaz olduğu, taşınmazın 1957 yılında yapılan kadastro tespiti sırasında K.evvel-94 tarih 86 nolu tapu kaydı uygulanarak tarla vasfı ile gerçek kişi adına yapılan tespitinin itirazsız kesinleştiği, çekişmeli taşınmazın orman içi açıklık niteliğinden çıktığı anlaşıldığına ve davalılar yararına kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince Hazineden harç alınmasına yer olmadığına 03/05/2017 günü oy birliği ile karar verildi.