Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6418 Esas 2019/2230 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6418
Karar No: 2019/2230
Karar Tarihi: 19.02.2019

Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6418 Esas 2019/2230 Karar Sayılı İlamı

Özet:

12. Ceza Dairesi'nin 2019/2230 K. sayılı kararı içtihat metninde, taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine karar verildiği belirtilmektedir. Sanık müdafii tarafından temyiz edilen karar incelenerek, taksirli suçlardan dolayı hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilebileceği, ancak bu durumun yetersiz gerekçe ile tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmediği belirlendiği için hükmün bozulması kararlaştırılmıştır.
Kararda taksirli suçlardan dolayı hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi hakkındaki kanun maddeleri şöyle açıklanmaktadır:
- TCK'nın 50/4. maddesi uyarınca taksirli suçlardan dolayı hükmedilen hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği belirtilmiştir.
- TCK'nın 50/1-a, 50/4. maddeleri ise adli para cezasına çevrilmesi gereken hapis cezalarının miktarlarına ve koşullarına dair düzenlemeler içermektedir.

12. Ceza Dairesi 2017/6418 E. , 2019/2230 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 50/4. maddesi hükmü uyarınca taksirli suçlardan dolayı hükmedilen hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, dosyada bulunan adli sicil kaydına göre sabıkası bulunmayan, yargılama sürecindeki tutum ve davranışları nedeniyle hakkında TCK"nın 62. maddesi uygulanan sanık hakkında, yetersiz gerekçe ile tayin edilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a, 50/4. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 19.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.