MAHKEMESİ:TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki istirdat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; temsilcisi olduğu site yönetimine ait ortak alan ile ilgili davalı tarafından, sayaç mührü tahrip edildiği gerekçesi ile 25.995,20 TL kaçak tahakkuku yapıldığını, kat maliklerince fatura bedelinin yatırılmaması üzerine doğalgazlarının kesildiğini ve apartmanın doğalgaz sözleşmesinin iptal edildiğini, zorda kalmaları nedeniyle borç olarak gözüken 33.912,02 TL’yi ödeyerek yeni abonelik sözleşmesi imzaladıklarını ve ayrıca 6.028,00 TL abonelik parası ödediklerini, böylece davalı kuruma haksız işlemleri neticesinde toplam 39.940,02 TL ödeme yaptıklarını beyan ederek haksız tahsil edilen bu bedelin faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.Davalı; davacının kaçak doğalgaz kullandığının tespiti üzerine “Doğalgaz Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliğine” ve EPDK “Kaçak ve Usulsüz Doğalgaz Kullanımı Durumunda Uygulanacak Usul ve Esaslar”a uygun olarak tahakkuk yapıldığını, ayrıca davacının sözleşmenin feshine kendisi sebep olduğundan yeni sözleşme yapılması nedeniyle ödediği yasal güvence bedelini de talep edemeyeceğini belirterek davanın reddini dilemiştir.Mahkemece; bilirkişilerin uzmanlık alanına ilişkin ve doğalgaz fiyatlarının tespiti ile ilgili değerlendirmeler yerine delilleri değerlendirmek suretiyle fatura haksızlığı sonucuna varmalarının kabul görmediği, doğalgaz kullanımının, doğalgazın kullanımıyla birlikte kaçak kullanıma ilişkin kriterler göz önüne alınarak yapılmış olduğu hususu bilirkişi raporları tarafından mahkemeyi aydınlatacak biçimde düzenlenmediği, ancak asıl borç miktarı olan 25.995,20 TL yerine davalı tarafın 39.940,02 TL talebinin yerinde görülmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 25.995,20 -TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir.Dava, kaçak doğalgaz kullanımı üzerine tahakkuk ettirilen fatura bedeli, gecikme zammı ve abonelik sırasında ödenen güvence bedelinin iadesi talebine ilişkindir.
1-HMK.nun 266 ve devamı maddeleri uyarınca çözümü özel ve teknik bilgiyi gerektiren hallerde hakim bilirkişinin oy ve görüşünün alınmasına karar verir. Bilirkişi raporunu hazırlarken, raporun dayanağı olan somut ve özel nedenleri bilimsel verilere uygun olarak göstermek zorundadır. HMK."nun 278-279.maddesine göre, bilirkişi raporu; Yargıtay
denetimine elverişli olacak şekilde bilgi ve belgelere dayanan gerekçe ihtiva etmelidir. Ancak, bu şekilde hazırlanmış raporun denetimi mümkün olup, hükme dayanak yapılabileceğinin gözden uzak tutulmaması gerekir.Hükme esas alınan bilirkişi raporuna bakıldığında; “sayacın ortak kullanıma ait merkezi bir tesisatta takılı olması dolayısı ile her ay farklı tarihlerde okuma yapılması sebebiyle organize ve düzenli bir müdahalenin mümkün görülmediği, bu durumda binaya tahakkuk ettirilen 25.995,20 TL’lik faturanın haksız olduğu” görüşü bildirilmiş, mahkemece ise bilirkişinin bu görüşünün kabul edilmediği ancak asıl borç miktarı olan 25.995,20 TL yerine davalı tarafın 39.940,02 TL talebinin yerinde görülmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.06.05.2011 tarihli müdahaleli/ şikayetli sayaç kontrol raporunda sayaç mühür/damgasının tahrip edildiği tespit edilmiştir. Buna göre hükme esas alınan bilirkişi raporu hüküm kurmaya yeterli ve Yargıtay denetimine elverişli görülmediği gibi mahkemece de itibar edilmediği belirtildiği halde açıklayıcı ve yeterli hesaplama içeren bir rapor aldırılmadan hüküm kurulması doğru görülmemiştir.O halde mahkemece, öncelikle dosyanın önceki bilirkişi dışında oluşturulacak konusunda uzman üç kişilik bilirkişi heyetine verilerek, kaçak kullanım yönünden davalı kurumun davacıdan isteyebileceği bedel hakkında, tahakkuk tarihlerinde yürürlükte bulunan ilgili mevzuat hükümlerine göre tereddüte yer vermeyecek şekilde, ayrıntılı ve açıklayıcı, hüküm kurmaya elverişli ve Yargıtay denetimine uygun bir rapor aldırılarak, davalının tahsilini istemekte haklı olduğu bedelin belirlenmesi ve varılacak sonuç dairesinde bir hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
2-Davacı, kaçak kullanımı kabul etmeyerek borcu ödememeleri üzerine davalı kurum tarafından doğalgazları kesilerek aboneliğin feshedildiğini, bir süre sonra zorda kalmaları nedeniyle borç olarak gözüken 33.912,02 TL’yi ve yeni abonelik için 6.028,00 TL abonelik parasını ödemek zorunda kaldıklarını ileri sürerek toplam 39.940,02 TL’nin iadesini talep etmiştir. Mahkemece sadece kaçak kullanım tahakkuku yönünden değerlendirme yapılarak davacının talep ettiği diğer alacak kalemleri yönünden bir değerlendirme yapılmaması ve bu bedeller yönünden hüküm kurulmaması da doğru görülmemiştir.
3-Kabule göre de 6502 sayılı Kanun"un 73. maddesi gereğince tüketici mahkemeleri nezdinde davacı tüketici harçtan muaf olduğundan dava açılırken Asliye Hukuk Mahkemesince alınan harcın da davacıya iadesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru değildir.
SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince taraflar yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 10.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.