MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanıklar), tehdit, hakaret (Sanık ...)
HÜKÜM : Sanık ..."nin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlarından mahkûmiyeti ile hakaret suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve hakaret suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin reddine, sanık ..."in kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkûmiyetine

İlk derece mahkemesince verilen hükümler ile Ek karar temyiz edilmekle dosya incelendi.
Sanık ..."nin 11.04.2014 tarihli temyiz dilekçesiyle hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin mahkemenin 29.04.2014 tarihli Ek kararıyla hakaret suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar yönünden reddine karar verildiği ve sanık tarafından ek kararın tebliğinden sonra verilen dilekçenin kapsamının da kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlarından kurulan hükümlere ilişkin olup, hakaret suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararın temyiz edilmediği anlaşıldığından, incelemenin sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit, sanık ... hakkında ise kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü,
Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanığın üzerine atılı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan dolayı mağdur sayısınca cezalandırılması gerekirken yazılı şekilde tek hüküm kurulması ve müsnet suçu diğer sanıkla birlikte işlediği halde hakkında TCK"nın 109/3-b maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesine göre 53/1-c madde ve bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun koşullu salıvermeye kadar uygulanacağı, alt soyu haricindekiler yönünden ise bu hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Hükümden sonra, 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkındaki hükümde yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün çıkartılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Sanığın üzerine atılı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun mağdur sayısınca oluştuğu ve müsnet suçu diğer sanık ..."le birlikte işlediği gözetilmeden, hakkında TCK"nın 109/3-b maddesi uygulanmaksızın yazılı şekilde tek mahkûmiyet hükmü kurulması,
Sanığın, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlediği sırada mağdure Nevin"e yönelik gerçekleştirdiği silahla tehdit eyleminin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun tehdit unsurunu oluşturduğu gözetilerek yalnızca kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkûmiyetine karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, yazılı şekilde her iki suçtan da mahkûmiyet hükümleri kurulması,
Uygulamaya göre de;
Sanık hakkında kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesine göre 53/1-c madde ve bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun koşullu salıvermeye kadar uygulanacağı, alt soyu haricindekiler yönünden ise bu hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Hükümlerden sonra, 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık ..."nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sonuç ceza miktarlarının toplamı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri gereğince BOZULMASINA, 20.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.