MAHKEMESİ : ALANYA 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 02/11/2012
NUMARASI : 2011/199-2012/875

Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalılar vekili tarafından yasal süre içerisinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 13.01.2015 Salı günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalılar Ş.. T.. vd. vekili Avukat davalı ..Tur. İnş. San. Tic. Ltd.Şti. vekili Avukat gelmediler, temyiz edilen vekili Avukat M.. G.. geldi, duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekilin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Bilahare Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:

-KARAR-

Dava, ecrimisil isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, mülkiyeti 20.12.2000 tarihinde davacı şirkete geçen dava konusu 1047 parsel sayılı taşınmazı (A.. O..) davalıların, haksız ve kötüniyetle kullandıklarını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak koşuluyla 20.12.2000-20.11.2001 tarihleri arasındaki dönem için KDV hariç 330.000 USD ecrimisilin, T.C. M.. B.. efektif alış kurundan hesap edilecek Türk Lirası karşılığına tahakkuk dönemleri itibariyle işleyecek %70 oranında faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, hükmüne uyulan Yargıtay 3. Hukuk Dairesinin bozma kararı uyarınca yapılan yargılama sonucunda, davanın kabulü ile 487.872,00.-TL"nin (KDV hariç) dava tarihi olan 07/02/2002 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan dellillerden davacı Şirketin maliki olduğu 1047 parsel sayılı taşınmazı (A.. O..) davalıların, haksız ve kötüniyetle kullanmaları nedeniyle 20.12.2000-20.11.2001 tarihleri arasındaki dönem için belirlenen 330.000 USD ecrimisil tazminatının (KDV hariç) tahsil tarihindeki kuru üzerinden ve dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faiziyle davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline dair verilen ilk kararın, davalıların temyizi üzerine Yargıtay 3. Hukuk Dairesince, özetle " Borçlar Kanunu"nun 83. madde hükmüne göre mevzu para olan borç memleket parasıyla ödenir hükmü gereğince, tazminatın olay tarihindeki Türk Lirası miktarı saptanarak hüküm altına alınması gerektiği" gerekçesiyle bozulduğu; bozmaya uyulmak suretiyle " 20.11.2001 tarihi itibariyle TCMB efektif alış kuru olarak tesbit edilen 14.563 TL tutarı üzerinden hesaplanan 480.579 +KDV ecrimisilin müştereken ve müteselsilen tahsiline" dair verilen ikinci kararında, yine davalıların temyizi üzerine, anılan Dairece, özetle " yeniden yapılan yargılama sonucu davalı aleyhine KDV eklenmesinin kazanılmış hak prensibine aykırı olduğu, ecrimisilin TL olarak belirlenmesi gerektiği, ondan sonra, davalının usuli kazanılmış hakkının ihlal edilmemesi ilkesi gözönüne alınarak dolar ve TL olarak bilirkişi incelemesi yaptırılarak bir karar karar verilmesi" gereğine değinerek bozulduğu, Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda, davanın kabulü ile 487.872,00.-TL"nin K.D.V. hariç dava tarihi olan 07/02/2002 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verildiği anlaşılmaktadır.
O hâlde, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre işin esası bakımından yazılı olduğu üzere karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur.Davalılar vekilinin, bozma öncesi verilen kararın yapılan icra takibi nedeniyle davalı tarafca icraya yapılan ödemenin mahsubuna ilişkin temyiz itirazının, hükmün infazına yönelik olduğu ve infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiğinden; işin esasına yönelik temyiz itirazı ise, yerinde olmadığından reddiyle, usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA,
Ancak, bilindiği üzere, taraflardan yalnız birinin temyizi halinde Yargıtay"ın verdiği bozma kararına uyan mahalli mahkeme artık temyiz eden tarafın, önceki (bozulan) karara oranla aleyhine olan bir hüküm veremez (Aleyhe hüküm verme yasağı).
Somut olayda, bozma öncesi 480.579,00.-TL ecrimisile karar verildiği, davalıların temyizi üzerine hüküm bozulduğuna göre, Mahkemece, bozmaya uyulmuş olmakla yeniden yapılan yargılama sonucu davalı aleyhine 480.579,00.-TL ecrimisile karar verilmesi gerekirken, usuli kazanılmış hak kuralına aykırı olarak 487.872,00.-TL ecrimisile karar verilmiş olması isabetsizdir.
Öte yandan, ecrimisil, haksız işgal tazminatı niteliğinde olup, dava tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi gerekirken, dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faiziyle tahsiline şeklinde karar verilmiş olması da doğru değildir.
Davalılar vekilinin bu yönlere değinen temyiz yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlere hasren (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 27.01.2015 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

-KARŞI OY-

Dava ecrimisil isteğine ilişkindir.
Mahkemece 330.000 USD ecrimisilin reoskont faiziyle birlikte davalılardan tahsiline ilişkin olarak verilen karar davalının temyizi üzerine 3. HD"ce onanmış, yine davalıların karar düzeltme istemi üzerine "ecrimisilin olay tarihindeki Türk Lirası miktarı saptanarak hüküm altına alınması gerektiği gerekçesiyle bozulmuş, bozmaya uyulduktan sonra 480.579 Lira + KDV"nin reoskont faiziyle birlikte tahsiline ilişkin olarak verilen karar aynı dairece" önceki kararda KDV hariç tutulduğu halde kazanılmış hak kuralı ihlal edilerek davacı aleyhine KDV"ye hükmedilmesinin doğru olmadığı gerekçesiyle bozulmuş, karar düzeltme istemi üzerine bozma ilamı kaldırılarak "dolar ve TL olarak bilirkişi incelemesi yaptırılarak ecrimisilin belirlenmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmuş, mahkemece bozmaya uyulduktan sonra 330.000 USD"nin 487.872 Lira olduğu şeklindeki rapora itibar edilerek 487.872 Liranın reoskont faiziyl birlikte tahsiline ilişkin olarak verilen karar davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere, bir mahkemenin Yargıtay Dairesince verilen bozma kararına uyması sonucunda kendisi için o kararda gösterilen şekilde inceleme ve araştırma yaparak yine o kararda belirtilen esaslar gereğince hüküm verme yükümlülüğünün oluşacağı 9.5.1960 gün 21/9 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğidir. Usuli kazanılmış hak olarak tanımlanan bu hal usul hukukunun vazgeçilmez temellerinden birisidir.
Somut olayda 3. HD"ce ecrimisilin Türk Lirası üzerinden belirlenmesine işaret eden bozmaya uyulduğu halde, bozma gereği yerine getirilmemiş, sadece USD olarak belirlenen ecrimisil miktarı Türk Lirasına çevrilmekle yetinilmiştir.
Öte yandan davalı taraf, ek kararın infazı için yapılan takip sonucu 679.605.04 lirayı ödediklerini savunduğu halde bu yön üzerinde de durulmamıştır. Gerçekten bir ödeme yapıldı ve ödenen miktar saptanacak miktarı karşılıyor ise davanın konusuz kalacağı açıktır.
Bu durumda öncelikle yerinde keşif yapılarak ecrimisil miktarının yöntemine uygun biçimde TL üzerinden belirlenmesi davalı tarafın ödeme yapıp yapmadığının yaptı ise miktarının açıklığa kavuşturulması, bunun belirlenecek miktarı karşılayıp karşılamadığının irdelenmesi, önceki kararların davacı tarafından temyiz edilmemesi nedeniyle avukatlık parası yönünden de davalı taraf yararına kazanılmış hak oluştuğundan davacı lehine bu durum gözetilerek avukatlık parası tayin ve takdir edilmesi düşüncesinde olduğumdan çoğunluğun bozma gerekçelerine katılmakla birlikte hükmün değinilen yönlerden de bozulması düşüncesinde olduğumdan sayın çoğunluğun kısmen onama görüşüne katılamıyorum.