Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12430 Esas 2020/2238 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12430
Karar No: 2020/2238
Karar Tarihi: 10.02.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12430 Esas 2020/2238 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından sanığın mahkumiyetine ve düşmesine karar vermiştir. Mağdurlara yönelik sanığın eylemleriyle ilgili olarak verilen karar olmadığı tespit edilmiştir. Mahkeme, mala zarar verme suçu yönünden yapılan temyiz istemini reddetmiş ve diğer suçların temyiz istemlerinin reddine karar vermiştir. Hırsızlık suçu yönünden eksik ceza tayini yapılmıştır. Anayasa Mahkemesinin hak yoksunluklarının iptaline ilişkin kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (bazı bölümleri iptal edilmiştir, hak yoksunlukları infaz aşamasında gözetilmesi gerekmektedir)
- 1412 sayılı CMUK'nın 310. maddesi (temyiz istemleri için yasal süre)
- 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi (temyiz istemleri aykırıysa reddedilir)

2. Ceza Dairesi 2019/12430 E. , 2020/2238 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, düşme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Birleşen dosyalar ile ilgili mağdurlar ... ve ...’na yönelik sanığın eylemleri ile ilgili olarak davalar açıldığı halde, bu eylemlerden dolayı karar verilmediği belirlenmiş olmakla, zamanaşımı süresi içerisinde karar verilmesi mümkün görülmüştür.
I- O yer Cumhuriyet savcısının sadece mala zarar verme suçu yönünden yaptığı temyiz istemi hakkındaki yapılan incelemede;
1412 sayılı CMUK’nın 310. maddesinde öngörülen yasal bir aylık süreden sonra 23.11.2015 tarihinde hükmü temyiz eden o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin aynı Kanun’un 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
II- Sanık ve müdafiinin hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçları yönünden temyiz istemleri hakkında yapılan incelemede;
Hırsızlık suçu yönünden suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden 1/3 oranında artırım yapılarak eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 10.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.