Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/31917 Esas 2019/5925 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK.nın 155/2, 168/2, 62/1, 52/2, 51. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, evinin tadilatı konusunda katılanla anlaştığı, akabinde bir kısım ödeme yapılmasını ile katılanın işe başladığı, ancak daha sonra katılanın sanığın evinde tadilat dolasıyla bulunan 2 adet marka cep taşı, alçı küreği, rulo, boru anahtarı, keser, çekiç, zımpara ve aletlerinin iadesini talep etmesine rağmen, sanığın söz konusu malzemeleri teslim etmeyerek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda; 5237 sayılı TCK’nın 155/2. madde ve fıkrasında düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; meslek ve sanat, ticaret veya hizmet ilişkisinin ya da hangi nedenden doğmuş olursa olsun, başkasının mallarını idare etmek yetkisinin gereği olarak tevdi ve teslim edilmiş eşya hakkında işlenmesi gerekmekte olup; somut olayda sanığa hizmet nedeniyle teslim edilmiş bir malzeme bulunmadığı, sanık ile evin tadilatı hususunda iş sözleşmesi yapan katılan arasındaki sorunun hukuki ilişkiden doğan ihtilaf olduğu ve sanığın üzerlerine atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilerek, sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyet hükmünün tesisi,
Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamasına rağmen, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 30 tam gün olarak tayin edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, 20/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.