Uyuşturucu madde ticareti yapma - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - 6136 sayılı Kanuna aykırılık - Parada sahtecilik - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/5365 Esas 2017/7315 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi         2017/5365 E.  ,  2017/7315 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : 1-Uyuşturucu madde ticareti yapma ;sanıklar Kamuran, İsmet,
Selçuk, ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... haklarında,
2-Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma; sanıklar ... ve ... haklarında
3-6136 sayılı Kanuna aykırılık; sanık ... hakkında
4-Parada sahtecilik; sanıklar ..., ... ve ... haklarında
Hüküm-Karar : 1-Beraat;
Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan; sanıklar
...,... ve ... haklarında
2-Mahkûmiyet ;
a)Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan; sanıklar
..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... haklarında
b)6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan; sanık ... hakkında
c)Parada sahtecilik suçundan; sanıklar ..., ... ve ...
haklarında
3-Tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri;
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanıklar ... ve ... haklarında
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1)Sanıklar ... ve ... haklarında "Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma" suçundan verilen kararlara yönelik temyiz istemlerinin incelemesinde:
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararların, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararların yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, bu suçla ilgili olarak dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE,
2)Sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... haklarındaki temyiz istemlerinin incelenmesinde:
Sanıkların telefon görüşmelerine ait dinleme ve çözüm tutanakları hükme esas delil olarak kabul edildiği halde;
1-Sanıklar hakkında İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesi’nce verilen; 01.04.2005 tarihli 2005/121 müteferrik sayılı iletişimin tespiti, dinlenmesi ve kayda alınmasına ilişkin kararın dosya içinde bulunmadığı anlaşıldığından, kararın aslı veya onaylı örneğinin dosya içine alınması,
2-Hükme esas alınan ve Manisa Adli Emanet Memurluğu’nun 2005/533 sırasında kayıtlı iken İzmir 10. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2006/71 esas sayılı dosyasına gönderildiği anlaşılan iletişim tespit çözüm tutanaklarının, soruşturma aşamasında 26.05.2005 tarihinde adli emanete alındığı,yargılama aşamasında getirtilip sanıklara okunmadan hüküm kurulduğu anlaşıldığından, iletişim tespit çözüm tutanaklarının aslı veya onaylı örneklerinin dosya içerisine konulması, sanıklara okunup diyeceklerinin sorulması, kabul etmedikleri takdirde görüşmelere ilişkin ses kayıtları dinletilerek kendi sesleri olup olmadığının sorulması, kendilerine ait olmadığını belirtmeleri halinde ise sanıklardan alınacak ses örnekleri ile telefon konuşmalarına ilişkin ses kayıtlarının aynı kişiye ait olup olmadığı konusunda Adli Tıp Kurumu Fizik İhtisas Dairesi veya uzman bir kurum ya da kuruluştan rapor alınması ve sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının belirlenmesi gerekirken eksik araştırma ile hüküm kurulması,
3-Kabule göre de;
Anayasa"nın 141/3 ve CMK 230/1. maddeleri gereğince, hükmün gerekçe bölümünde sanıklar ..., ..., ..., ... ve Hikmet hakkındaki lehdeki ve aleyhdeki delillerin belirtilmesi, bu kapsamda hangi sanıkların hangi tarihte kimle, ne şekilde telefon konuşması yaptığının ve bu konuşmaların gerçekleşen somut olay ve olgularla bağlantısının gösterilmesi, tüm delillerin ayrı ayrı tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilenlerin belirlenmesi, ulaşılan kanıya göre sanıkların sabit kabul edilen fiilleri açıklanarak bunun nitelendirilmesi, sonucuna göre sanıkların hukuksal durumlarının saptanması gerektiği gözetilmeden, yetersiz ve soyut gerekçe ile hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanıklar ..., ... ve ... ile sanıklar müdafileri ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükümlerin BOZULMASINA;
27.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.