Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/20308 Esas 2016/15460 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/20308
Karar No: 2016/15460
Karar Tarihi: 22.12.2016

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/20308 Esas 2016/15460 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş kazası sonucu sigortalının maddi ve manevi tazminat istemiyle açılan davada, mahkeme maddi tazminat talebinin kısmen kabulüne ve manevi tazminat talebinin kabulüne karar verdi. Davacı ve davalıların temyiz itirazları incelendiğinde, kesinlik sınırının altında kalan miktardaki maddi tazminat istemi reddedildi. Manevi tazminat talepleri ise usul ve kanuna uygun olduğundan reddedilmedi ve hüküm onaylandı. 5219 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 2. maddesi gereğince 01.01.2015 tarihinden sonra, 427. maddesindeki kesinlik sınırı 2.080,00 TL'ye çıkarıldı. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı'na göre, hüküm kesin nitelik taşıdığından temyiz itirazları kesinlik sınırları içinde kaldığı için reddedildi.

21. Hukuk Dairesi 2015/20308 E. , 2016/15460 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacı ile davalılardan ... vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, iş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, maddi tazminat talebinin kabulüne, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
1- Davacı ile davalı ..."ın maddi tazminata ilişkin temyiz itirazları bakımından;
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nda değişiklik yapan 5219 sayılı Yasa"nın 2. maddesi uyarınca 01.01.2015 tarihinden sonra, anılan Yasanın 427. maddesindeki kesinlik sınırı, 2.080,00 TL’ye çıkarılmış olup, inceleme konusu kararda reddedilen kısmın 32,98 TL ve 368,25 TL olup bu tarihten sonra verilmiş ve kesinlik sınırının altında bulunmuş olmakla, söz konusu maddelere göre hüküm kesin nitelik taşıdığından 01.06.1990 tarih ve E: 1989/3, K: 1990/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı da göz önünde tutularak, davacı ile davalı ..."ın temyiz dilekçelerinin kararın kesinlik sınırları içinde kalması nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davacı ile davalı ..."ın manevi tazminata ilişkin temyiz itirazları bakımından;
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı ile davalı ..."ın yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı ile davalı ..."ın maddi tazminata yönelik temyiz dilekçelerinin kesinlikten REDDİNE, davacı ile davalı ..."ın manevi tazminata yönelik yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlere yükletilmesine, 22/12/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.