Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/9280 Esas 2020/1136 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9280
Karar No: 2020/1136
Karar Tarihi: 05.02.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/9280 Esas 2020/1136 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında \"hırsızlık\", \"konut dokunulmazlığını ihlal\" ve \"mala zarar verme\" suçlarından mahkumiyet hükmü verdi. İlk suç için doğrudan hükmolunan adli para cezasına dair temyiz mümkün değildir. Diğer suçlar için ise Anayasa Mahkemesi kararı dikkate alınarak, öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması mümkün görüldü. Mahkeme, TCK'nın 53. maddesi hakkında Anayasa Mahkemesi kararına atıfta bulundu. 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde ise doğrudan hükmolunan adli para cezası için geçerlidir.

13. Ceza Dairesi 2019/9280 E. , 2020/1136 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ""mala zarar verme"" suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesi neticesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, bu suç bakımından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında ""hırsızlık"" ve ""konut dokunulmazlığını ihlal etme"" suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesi neticesinde;
Sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanığın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 05/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.