MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm duruşmalı olarak da temyiz edilmekle;
Sanık ... savunmanının hükmedilen cezanın türüne göre duruşma isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 318 ve 421. maddeleri gereğince REDDİNE,
Sanık ... ve savunmanının İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 10/12/2019 gün ve 2019/3724 Esas, 2019/2734 Karar sayılı hükmünü yasal süresinde temyiz ettikleri, ancak sanık ...’nın bulunduğu cezaevi aracılığıyla göndermiş olduğu 30.04.2020 tarihli ve sonraki tarihli dilekçeleri ile cezasının onanmasını isteyerek temyizden feragat ettiğini beyan ettiği anlaşıldığından; sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları inceleme dışı bırakılarak, sanık ... savunmanının temyiz itirazları ile sınırlı olarak yapılan incelemede;
İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 2018/3724 Esas, 2019/2734 Karar sayılı ilamı ile nitelikli yağma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne karşı, sanık ... savunmanının CMK 272 ve müteakip maddeleri uyarınca İstinaf kanun yoluna başvurması üzerine; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu verilen 10/12/2019 gün ve 2019/3724 Esas, 2019/2734 Karar sayılı “İlk Derece Mahkemesince sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan İstanbul Anadolu 24. Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/515 (E) ve 2007/512 (K) karar sayılı kararı incelendiğinde; incelemeye konu suçu şartla tahliye döneminde işlemiş olduğu anlaşıldığından suç tarihi ile hak ederek tahliye tarihi arasındaki sürenin infazı için ihbarda bulunulmamış olması mahallinde giderilebilir eksiklik kabul edilmiştir.” eleştirisi ile "Esastan red" kararına karşı, sanık ... savunmanının usulüne uygun olarak açılan temyiz davası üzerine, temyiz dilekçesinde hukuka aykırı olduğu ileri sürülen hususlar ile re’sen incelenmesi gereken konular CMK"nin 288 ve 289. maddeleri kapsamında incelenip görüşüldü;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine, 5271 sayılı CMK"nin 326/2. maddesine aykırı biçimde ‘Yargılama giderinin sanıklardan eşit olarak tahsil edilmesi’ biçiminde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu verilen 10/12/2019 gün ve 2019/3724 Esas, 2019/2734 Karar sayılı hükmünün, açıklanan nedenle tebliğnamedeki görüşe aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5271 sayılı CMK’nin 303/1-h maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ""Yargılama giderinin sanıklardan eşit olarak tahsiline"" ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine “Sanıklardan neden oldukları yargılama giderinin ayrı ayrı alınmasına” tümcesi eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, CMK’nin 7165 sayılı kanun ile değişik 304. maddesi gereğince, dosyanın İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine, 29/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.