Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7609 Esas 2019/2202 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7609
Karar No: 2019/2202
Karar Tarihi: 19.02.2019

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7609 Esas 2019/2202 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu sebebiyle mahkumiyetiyle ilgili bir hüküm bulunmaktadır. Hükmün temyiz edilmesi sonrasında, adli para cezasının belirlenmesine yönelik uygulama bozma sebebi yapılmamıştır. Yargılama sonucunda sanık müdafiinin temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında TCK'nın 52/3. maddesine aykırı davranıldığı gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Konuyla ilgili yargılamada ise, sanığa verilen 5 ay hapis cezasının TCK'nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine karar verilmiş, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısı ise 150 olarak belirlenmiştir. Sanığın ekonomik ve diğer şahsi durumları göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL hesabıyla 3.000 TL adli para cezası verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 179/3,2,62/1,50,52/2,4 ve 52/3 maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2018/7609 E. , 2019/2202 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3, 2, 62/1, 50, 52/2, 4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirlenmemesi suretiyle TCK‘nın 52/3. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1.bendinin 6. paragrafının çıkarılarak yerine "Sanığa verilen 5 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK‘nın 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK‘nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 150 tam gün olarak belirlenmesine, TCK‘nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL hesabıyla 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.