MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ...(Kapatılan) 26. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 22/04/2014 gün ve 2012/121-2014/122 sayılı kararı bozan Daire’nin 17/11/2015 gün ve 2014/17280-2015/12144 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili bankanın müşterisi ... Ltd. Şti"ye 21.04.2001 tarihli Genel Kredi Sözleşmesi"ne istinaden kredi kullandırdığını, bu kredi ilişkisinin teminatını da ... Şirketi"nin iş ortaklığının davalı ... için yaptığı "... Yakası 12. Kısım Müteferrik Atıksu ve Yağmursuyu Kanal İnşaatı” işiyle ilgili 08.06.2011 tarihli 25 nolu 2.325.137,96 TL"lik fatura alacağının temlikinin oluşturduğunu, temlik borçlusu durumunda olan davalıya temliknameden haberdar olabilmesi için 29.06.2011 tarihinde temlik sözleşmesinin tebliğ edildiğini, bildirimi 29.06.2011 tarihinde tebellüğ eden davalının hiçbir itirazda bulunmadığını, bunun yanında 16.08.2011 tarihinde 512.082,76 TL"lik ödeme yaptığını, ancak daha sonra ödeme yapılmadığını, iş ortalığı ile ... arasındaki sözleşmenin 12.5. maddesinde temlikin tamamen yasaklanmayıp, sadece idarenin iznine tabi tuttuğunu, yalnızca fatura alacağını temlik alan ve fatura üzerinde de herhangi bir kısıtlayıcı hüküm olmadığından temlikin izne tabi olduğunu bilemeyecek durumda olan bankaya karşı temlikin izne tabi olduğuna dair bir def"inin ileri sürülemeyeceğini, temlik yasağının müvekkili bankaya karşı ileri sürülebileceğinin kabulünün varsayılması durumunda dahi ..."nin kendisine noter kanalıyla bildirilen temlike ilişkin temlik yasağı def"ini ileri sürmeyip sessiz kalarak temlik işlemine zımnen rıza gösterdiğini ileri sürerek 1.487.917,24 TL alacağın 24.01.2012 tarihinden itibaren 3095 sayılı Kanun"un 2. maddesi hükmü gereğince işletilecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kabulüne dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 4,60 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 275,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 09.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.