Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki taraflarca istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Alacaklının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun mahkeme kararının İİK.nun 366. ve HUMK.nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA),
2-Borçlunun temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Mahkemece, borçlunun imza itirazının kabulü yönünde verilen kararın, İİK.nun 170/3.maddesi hükmü, gereğince takibin takibin durmasını da içereceği hususuna işaret edilmekle yetinilerek anılan eksiklik bozma nedeni yapılmamıştır.
 Ancak, İtiraz  tarihi itibariyle uygulanması gerekli 4949 sayılı yasa ile değişik İİK"nun 170/son maddesinde "...icra mahkemesinin itirazın kabulüne karar vermesi halinde, senedi takibe koymada kötüniyeti veya ağır kusuru bulunduğu takdirde alacaklıyı,  senede dayanan takip konusu alacağın yüzde yirmisinden aşağı olmamak üzere tazminata ve alacağın yüzde onu oranında para cezasına mahkum eder" düzenlemesine yer verilmiştir.
Somut olayda, takip dayanağı bonoların lehdarı olan takip alacaklısı, keşideci borçlunun imzasının sıhhatini bilebilecek durumdadır. Bonodaki imzanın borçlunun eli ürünü olduğunu kontrol etmeden ya da imzanın huzurunda atılmasını sağlamadan alan alacaklı, keşideci borçluya karşı başlattığı takipte ağır kusurlu kabul edilmelidir.
 O halde, mahkemece alacaklının inkar tazminatı ve yüzde on para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, yazılı  şekilde  hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ :Borçlunun temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda (2) nolu bentte yazılı nedenlerle inkar tazminatı ve para cezasına hasren İİK."nun 366. ve HUMK."nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 07/05/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.