4. Ceza Dairesi Esas No: 2020/1419 Karar No: 2020/10277 Karar Tarihi: 16.09.2020
Tehdit - yaralama - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/1419 Esas 2020/10277 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Sanık, tehdit, yaralama ve hakaret suçlarından mahkum edildi. Yaralama suçundan verilen ceza, nitelik ve niceliğine göre, hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığı için, katılanların ve sanığın temyiz istekleri reddedildi. Hakaret suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz isteği reddedilmedi. Tehdit suçundan mahkumiyet hükmüne yönelik temyizde, sanığa TCK'nın 52/4. maddesi uyarınca mehil verilmesi veya verilen adli para cezasının taksitler halinde ödenmesi hükümlerinin uygulanmaması ve adli sicil kaydı bulunmayan sanık hakkında CMK'nın 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin tartışılmaması nedeniyle hüküm bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK'nın 317 ve 321. maddeleri, TCK'nın 52/4. maddesi ve CMK'nın 231. maddesi.
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 1-Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca katılan ... vekili ve sanık ..."nun tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEKLERİNİN REDDİNE, 2-Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurlan beraat hükmüne yönelik temyizde, Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede: Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan ..."nun temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 3-Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyizde, Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak, a-Sanığa TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca mehil verilmesi veya verilen adli para cezasının taksitler halinde ödenmesi hükümleri uygulanmayarak, yerinde olmayan gerekçeyle yazılı biçimde hüküm kurulması, b-Adli sicil kaydı bulunmayan sanık hakkında CMK"nın 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması, Kanuna aykırı, katılan ... vekili ve sanık ..."nun temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 16/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.