MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müşteki Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Mahkeme tarafından müşteki Bakanlığa 14.03.2016 günü kamu davası ihbar edildiği halde Bakanlık vekilinin kovuşturma evresinde davaya katılma talebinde bulunmadığının anlaşılması karşısında, vekilin hükümleri temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk ile müdafiin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, suça sürüklenen çocuk ile müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Suça sürüklenen çocuk hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Olay günü olan 21.01.2013 tarihinde Adana Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesince mağdur hakkında tanzim edilen raporda "anal bölgede herhangi bir travmatik lezyon, eski veya yeni laserasyon" saptanmadığının belirtilmesi, mağdurun kovuşturma evresinde alınan ifadesinde eylemin organ sokma şeklinde gerçekleşip gerçekleşmediği konusunda kendisine sorulan sorulara tereddütlü ve çelişkili cevap verip eylem sırasında canının acımadığını beyan etmesi karşısında mağdur ile suça sürüklenen çocuk arasındaki yaş farkı da gözetildiğinde, eylemin organ veya sair cisim sokulması suretiyle gerçekleştiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı ve mevcut haliyle eylemin çocuğun basit cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesi kapsamında kaldığı gözetilmeksizin, yazılı şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan hüküm kurulması,
Oluş ve kabule göre suça sürüklenen çocuğun, mağduru kolundan tutarak olay yerine götürüp onun pantolonu ile kilodunu indirdikten sonra arkasına geçerek cinsel istismar eylemini gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında hakkında koşulları oluştuğu halde 5237 sayılı TCK"nın 103/4. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk ile müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarları itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 19.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.