Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/28153 Esas 2021/1918 Karar Sayılı İlamı

4703 sayılı Ürünlere İlişkin Teknik Mevzuatın Hazırlanması ve Uygulanmasına Dair Kanun’a aykırılık eyleminden dolayı Thyssenkrupp Asansör San. ve Tic. A.Ş. hakkında anılan Kanun’un 5/3 ve 12/1-b maddeleri uyarınca 17.700,00 Türk lirası idarî para cezası uygulanmasına dair İstanbul Valiliği Bilim Sanayi ve Teknoloji İl Müdürlüğünün 21/02/2017 tarihli ve 493 sayılı idarî yaptırım kararına karşı yapılan başvurunun reddine dair İstanbul Anadolu 4. Sulh Ceza Hâkimliğinin 17/05/2017 tarihli ve 2017/1468 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin İstanbul Anadolu 5. Sulh Ceza Hâkimliğinin 11/07/2017 tarihli ve 2017/3394 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 01/04/2019 gün ve 94660652-105-34-13635-2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11/04/2019 gün ve KYB-2019/37569 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, kabahatli şirket hakkında 19/10/2016 tarihli denetim tutanağı dikkate alınarak idarî para cezası uygulanmasına karar verildiği, idari para cezasına karşı yapılan itirazın reddine karar verilmesini takiben, her ne kadar mercii İstanbul 5. Sulh Ceza Hakimliğince bilirkişi raporu aldırılmak suretiyle itiraz hakkında bir karar verilmiş ise de, kabahatli şirket hakkında 16/05/2016 tarihli denetim tutanağı dikkate alınarak idarî para cezası uygulanmasına karar verildiği, anılan denetim tutanağının incelenmesinde, yapılan test sonucu asansörün "uygunsuz" olduğundan bahisle "güvensizlik" nedeniyle düzeltici faaliyette bulunulması için ilgili şirkete 5 gün süre verildiğinin anlaşıldığı, ancak yargılama sırasında tanzim edilen bilirkişi raporunda bahse konu asansörün ne sebeple mevzuata aykırı olduğu ve güvensizlik taşıdığının belirtilmediği, bu hususlara yönelik herhangi bir tespitin de yapılmadığı anlaşılmakla, öncelikle bahse konu denetimin yapıldığı asansörün teknik mevzuata aykırı bir husus taşıyıp taşımadığının tespiti bakımından alanında uzman bilirkişi yahut bilirkişi kurulundan rapor aldırılmasını müteakip, başvurunun esası hakkında değerlendirme yapılması gerektiği gözetilmeksizin, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
Dosya kapsamına göre, yapılan piyasa gözetimi ve denetim faaliyeti çerçevesinde, idari para cezasını uygulayan Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı görevlilerince kabahatli tarafından piyasaya arz edilen asansörün denetiminde güvensizlik şüphesi oluşması üzerine bu kez Türk Standartları Enstitüsü uzmanlarınca inceleme yapıldığı, anılan kurum tarafından düzenlenen denetleme ve kontrol listesinde asansörün güvensiz olarak kabul edilmesine dayanak teşkil eden uygunsuzlukların tek tek gösterildiği, ayrıca İstanbul Anadolu 4. Sulh Ceza Hâkimliğinin 17/05/2017 tarihli ve 2017/1468 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın incelenmesi sırasında da merci tarafından bilirkişi incelemesi yaptırılarak 08/07/2017 tarihli bilirkişi raporu alındığı, bu itibarla İstanbul Anadolu 5. Sulh Ceza Hâkimliğinin 11/07/2017 tarihli ve 2017/3394 değişik iş sayılı kararında bir isabetsizlik görülmediğinden,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 22/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.