Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/19791 Esas 2017/460 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/19791
Karar No: 2017/460
Karar Tarihi: 18.01.2017

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/19791 Esas 2017/460 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiş ancak Yüksek Adalet Bakanlığı kanun yararına bozma talebiyle dosya Yargıtay'a gönderilmiştir. Bozma sebebi olarak, sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği göz önünde bulundurulmadan hüküm kurulması ve savunma hakkının kısıtlanması gösterilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu, 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesi değiştirildikten sonra sanığın cezalandırılması istemiyle yargılanması gereken suçun alt sınırının dikkate alınarak zorunlu müdafii atanmasına gerek olmadığı kararını vermiştir. Bu nedenle kanun yararına bozma istemi reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h, 143, 168/1 ve 62. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi ve 309. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2016/19791 E. , 2017/460 K.

"İçtihat Metni"

Hırsızlık suçundan sanık ...’nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/2-h, 143,168/1 ve 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair .... Asliye Ceza Mahkemesinin 22/10/2015 tarihli ve 2015/48 esas, 2015/319 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 17/11/2016 gün ve 94660652-105-73-13001-2016-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06/12/2016 gün ve 2016/393555 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığa yüklenen 28/06/2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 150/3. maddesi uyarınca, sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, savunma hakkının kısıtlanması suretiyle yargılamaya devam edilerek hüküm kurulmasında isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.11.2016 gün ve 2016/950 Esas, 2016/436 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun"un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, TCK"nın 142/2-h, 143. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle yargılanan sanığa, 5271 sayılı CMK"nın 150/3. maddesi uyarınca zorunlu müdafii atanmasına gerek olmadığına karar verildiği de gözetilerek (CİZRE) 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.10.2015 gün ve 2015/48 E., 2015/319 K. sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 18.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.