Taraflar arasındaki “baz istasyonunun kaldırılması” davasından dolayı, bozma üzerine direnme yoluyla; Ankara 1.Asliye Hukuk Mahkemesi"nden verilen 06.10.2011 gün ve 2011/358 E., 2011/351 K. sayılı kararın onanmasını kapsayan ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’ndan çıkan 30.05.2012 gün, 2012/4-147 E-2012/327 K. sayılı ilamın, karar düzeltilmesi yoluyla incelenmesi davalı AVEA İletişim Hizmetleri A.Ş. vekili tarafından verilen dilekçe ile istenilmiştir.
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu’nca dilekçe, düzeltilmesi istenen ilam ve dosyadaki ilgili bütün kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, davalı BEDAŞ"a ait elektrik direğine diğer davalı tarafından montajlanmış GSM Baz istasyonunun sağlık yönünden endişe yarattığından bahisle kaldırılması istemine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkilinin evinin 25 metre kadar yakınındaki boş arsada bulunan elektrik direğine baz istasyonunun kurulduğunu, uzmanlarca baz istasyonunun faaliyet halindeyken radyasyon yaydığının belirtildiğini, müvekkilinin kızının lenf kanserine yakalandığını, bu durumun aile açısından yıkıma neden olduğunu, baz istasyonunun faaliyetine devam ediyor olmasının müvekkili ve diğer aile bireylerinin sağlığı için de endişeye yol açtığını belirterek maddi ve manevi zararları yönünden talep hakları saklı kalmak kaydı ile müvekkilinin evinin yakınında faaliyet gösteren baz istasyonunun sökülmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı BEDAŞ vekili, dava konusu baz istasyonunun ölçüm yöntemleri ve denetlenmesi hakkındaki yönetmeliğin Resmi Gazetede yayınlanan tebliğdeki kriterlerine uygun bulunarak verilen güvenlik sertifikası çerçevesinde, müvekkili şirket ile diğer davalı şirket arasında imzalanan sözleşme gereği kurulduğunu, müvekkili şirketin dava konusu işlemde herhangi bir sorumluluğunun bulunmadığını belirterek haksız ve yersiz davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Davalı AVEA İletişim Hizmetleri A.Ş. vekili, baz istasyonlarının, Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu tarafından verilen güvenlik sertifikasına istinaden ve dolayısıyla yönetmelikte belirlenen limit değerler ve kıstaslar çerçevesinde çalıştırıldığını ve denetlendiğini, baz istasyonlarının insan ve çevre sağlığına olumsuz etki yaptığı konusunda herhangi bir bilimsel dayanak olmadığı gibi, müvekkili şirkete ait baz istasyonunun ithali montajı ve işletilmesinin yasal mevzuat çerçevesinde yapıldığını, davacıların iddiasının varsayıma dayandığı belirterek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkeme, “...söz konusu baz istasyonunun getirdiği yararın haberleşmeyi amaçladığı görülmekteyse de zararının insan sağlığı ve yaşamı ile ilgili olduğu gözetildiğinde ikinci değere önem verilmesi gerekir. Bu itibarla yapılan belirlemelerin dar anlamda parayla ölçülebilen bir zarar yok ise de çevre binalarda ve bu bağlamda davacının oturduğu konutta yaşayanlar için sağlık bakımından büyük endişeler taşıdığı, psikolojik olarak yaşamlarını olumsuz bir biçimde etkilediği ve bunun da psikolojik yapıda tedirginlik ve ümitsizlik yaratacağı ve bu haliyle de yaşamdaki sağlık değerleri düşünüldüğünde burada oturmanın olumsuz hale geleceği nazara alınarak davacının zarar gördüğü kabul edilmiş, baz istasyonunun kurulması için iki davalı arasında yapılan sözleşme nedeniyle müteselsil sorumlu oldukları…” gerekçesi ile davanın kabulüne karar vermiş; davalılardan AVEA İletişim Hizmetleri A.Ş. vekilinin temyizi üzerine karar Özel Daire"ce önce onanmış, aynı davalının karar düzeltme istemi üzerine bozulmuştur.
Mahkeme, aynı gerekçeyle önceki kararında direnmiş; hükmün davalı BEDAŞ vekili ve AVEA İletişim Hizmetleri A.Ş. vekilince temyizi üzerine, Hukuk Genel Kurulu"nca "Davacının dar anlamda ve para ile ölçülebilen bir zararı kanıtlanmamış ise de, baz istasyonunun yukarıda açıklanan zarar verme ihtimali ile birlikte davacının evine olan mesafesi, kanser hastası bir kızının bulunması, içinde bulunduğu psikolojik ortamın kendisinde tedirginlik ve ümitsizlik yaratacağı ve bu konudaki doktor bilirkişi raporu ile davacının yaşamdaki sağlık değerleri, Anayasaca teminat altına alınan yaşam hakkı, mülkiyet hakkı birlikte değerlendirildiğinde dava açmakta haklı olduğu" gerekçesi ile direnme kararının onanmasına karar verilmiştir.
AVEA İletişim Hizmetleri A.Ş. vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Hukuk Genel Kurulu önüne gelen uyuşmazlık; dava konusu baz istasyonu yönetmeliğe (Elektronik Haberleşme Cihazlarına Güvenlik Sertifikası Düzenlenmesine İlişkin Yönetmelik) uygun olarak kurulmuş ve yönetmelikte öngörülen limitler dahilinde çalışmakta ise davacı ve ailesinin psikolojik olarak huzursuz olması nedeniyle baz istasyonunun kaldırılmasına karar verilip verilemeyeceği noktasındadır.
Ne var ki, mahkemenin direnme kararı vermesinden ve Hukuk Genel Kurulu"nun onama kararından sonra davalı AVEA A.Ş. vekili verdiği karar düzeltme dilekçesinde; davaya konu baz istasyonunun şirketlerince sökülerek kaldırıldığını, buna ilişkin Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu yazısının bulunduğunu, bu durumda davanın konusuz kaldığını belirterek, gelişen bu yeni olgu nedeniyle direnme kararının bozulmasını istemiştir.
Bu durumda, uyuşmazlığın esası incelenmemiş; açıklanan bu yeni olgu karşısında mahkemece ortaya çıkan bu yeni durum değerlendirilerek bir karar verilmesi gerektiğinden davalı AVEA İletişim Hizmetleri A.Ş. vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Hukuk Genel Kurulu’nun onamaya ilişkin 30.05.2012 gün, 2012/4-147 Esas, 2012/327 Karar sayılı ilamı kaldırılarak, direnme kararının bu değişik gerekçeyle bozulması gerekmiştir(Aynı yönde, Hukuk Genel Kurulu"nun 05/11/2008 gün ve 2008/4-663 E. 2008/663 K sayılı; 21.10.2009 gün ve 2009/4-404 E. 2009/442 K.; sayılı ; 28.04.2010 gün ve 2010/4-206 E. 2010/ 230 K.; 12.05. 2010 gün ve 2010/4-253 E. 2010/261 K. sayılı kararları).
S O N U Ç : Davalı AVEA İletişim Hizmetleri A.Ş. vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 440.maddesi gereğince Hukuk Genel Kurulu’nun 30.05.2012 gün, 2012/4-147 Esas, 2012/327 Karar sayılı onama kararının kaldırılmasına; yerel mahkeme direnme hükmünün yukarıda açıklanan değişik gerekçe ve nedenlerle BOZULMASINA, istek halinde karar düzeltme harcının yatırana geri verilmesine, 17.10.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.
