MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalılara ait ayakkabı imalatı alanında faaliyet gösteren işyerinde usta sayacı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haklı bir sebep olmadan feshedildiğini, parça başı ücretle çalışan davacının haftalık ücretinin 500,00 TL olduğunu beyanla, ödenmeyen kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile asgari geçim indirimi alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalılar vekili, davacının mazeretsiz işe devam etmemek suretiyle kendi isteği ile işten ayrıldığını, davacıya ödenen ücretin asgari ücret olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı ile davalılar vekili temyiz etmiştir.
Davacı Temyizi Yönünden:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, yerinde bulunmayan ve sebepleri bildirilmiş olmayan bozma isteğinin reddine,
Davalı Temyizi Yönünden:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının çalışma süresi ile ilgili uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacı 13.04.2006-19.06.2013 tarihleri arasında davalılara ait işyerinde kesintisiz çalıştığını ileri sürmüş, davalı ise davacının çalışmasının kesintisiz olmadığını savunmuştur. Mahkemece, davacının 01.06.2010-24.01.2011 döneminde dava dışı bir başka işyerinde geçen çalışmaları dışındaki çalışmasının kesintisiz olduğu kabul edilerek sonuca gidilmiştir. Davacıya ait hizmet döküm cetvelinin incelenmesinde davacının, 13.04.2006 - 01.12.2006, 29.03.2007 - 30.11.2007, 21.05.2008 - 14.10.2008 ve 01.04.2010 - 01.04.2010 tarihleri arasında davalı ...’a ait 1201407, 25.02.2011-19.06.2013 tarihleri arasında diğer davalı ... Ayakkabı Terlik Deri Ür. San. Tic. Ltd. Şti.ne ait 1389544 sicil numaralı işyerinde çalıştığı, bununla birlikte 01.06.2010-24.01.2011 tarihleri arasında dava dışı bir başka işyerinde çalıştığı görülmektedir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacı tanığı ...’in “davacı benim çalıştığım dönemde hiç ara vermedi, aynı şekilde aynı işyerinde aralıksız olarak çalıştı” şeklindeki beyanına itibar edilerek, davacının başka işyerinde geçen 01.06.2010-24.01.2011 tarihleri arasındaki 237 günlük çalışması dışındaki çalışma dönemi kesintisiz kabul edilmiştir. Davacı tanığı 2007 yılında işe başlayıp, 2012 yılına kadar aynı işyerinde davacı ile birlikte çalıştığını, davacının hiç ara vermeyip aralıksız çalıştığını beyan etmiş ise de, davacının 01.06.2010-24.01.2011 tarihleri arasında davalılar ile bağı bulunmayan bir başka işyerinde çalıştığı açıktır. Bu durumda, tanığın kesintisiz çalışmaya ilişkin soyut anlatımına itibar edilemez. Dosyada davacının kesintisiz çalışma iddiasını destekleyen başka bir delil bulunmamaktadır. Hal böyle olunca, davacının 13.04.2006-19.06.2013 tarihleri arasındaki çalışma süresinin kesintili olduğunun göz önüne alınmaması hatalı olmuştur. Davacının hizmet döküm cetvelinde bulunan çalışmaları toplanarak çalışma süresinin belirlenmesi ve talep edilen alacakların buna göre değerlendirilmesi gerekirken, kanıtlanamayan kesintisiz çalışma iddiasına değer verilerek sonuca gidilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.04.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.