Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

Alkol veya uyuşturucu maddenin etkisi altındayken araç kullanma suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 179/2 ve 62/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 2 ay 5 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, 5 yıl süre ile denetime tâbi tutulmasına, sanığın karar kesinleştikten sonra 6 aylık yükümlülük süresi içerisinde " "Bir daha alkollü araç kullanmayacağım, çok pişmanım, bu bana ders oldu" ibaresi bulunan 100 adet el ilanını sanığın ikametgah ilçesindeki tüm kamu kurum ve kuruluşları ile sokaktaki vatandaşlara birer adet olacak şekilde dağıtmak suretiyle ve bulunduğu yerin Belediyesinin göstereceği uygun bir yere kendisi temin etmek suretiyle 80 adet çam fidanı dikerek 6 ay süreyle bakımlarını yapmakla" yükümlendirilmesine, sanığın yükümlülüklerini yerine getirip getirmediğinin gerektiğinde kurum ve kuruluşlara ya da İlçe Emniyet Müdürlüğüne müzekkere yazılmak suretiyle kontrol edilmesine ve bu yükümlülüklere aykırı davrandığı takdirde hükmün açıklanmasına dair Çubuk Asliye Ceza Mahkemesinin 30/11/2017 tarihli ve 2017/101 esas, 2017/570 sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin mercii Ankara 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/06/2018 tarihli ve 2018/638 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
1- Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 08/12/2015 tarihli ve 2015/15025 esas, 2015/19405 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, "5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/8. maddesinin alt bentlerinde denetimli serbestlik tedbiri olarak sanıklara yüklenecek yükümlülükler, a)Bir meslek veya sanat sahibi olmaması halinde, meslek veya sanat sahibi olmasını sağlamak amacıyla bir eğitim programına devam etmesine, b) Bir meslek veya sanat sahibi olması halinde, bir kamu kurumunda veya özel olarak aynı meslek veya sanatı icra eden bir başkasının gözetimi altında ücret karşılığında çalıştırılmasına, c) Belli yerlere gitmekten yasaklanmasına, belli yerlere devam etmek hususunda yükümlü kılınmasına ya da takdir edilecek başka yükümlülüğü yerine getirmesine, şeklinde belirlenmiş olup, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 09.06.2009 tarih ve 2009/5644 esas, 2009/13118 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, bunların dışında Cumhuriyet savcısının infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde yükümlülük belirlenmesinin mümkün bulunmadığı, sanık hakkında yükümlülük belirlenirken kanun koyucunun amacına uygun, akla ve mantığa muhalif olmayan tarafları tatmin edici, denetime elverişli bir yükümlülüğe hükmedilmesi gerektiği" nazara alındığında, Mahkemesince 5271 sayılı Kanun"nun 231/8. maddesinde yazılı yükümlülüklere uygun düşmeyecek ve Cumhuriyet Savcısının infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde yükümlülük belirlenmesi karşısında, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde,
2-Sanık hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi ve denetime tabi tutularak yükümlülük belirlenmesi karşısında, 03/07/2005 tarihli ve 5402 sayılı Denetimli Serbestlik Hizmetleri Kanunu"nun 11/1-c maddesinde yer alan "Müdürlüğün görevleri şunlardır. c) Kanunlarla öngörülen denetimli serbestlik tedbirine ilişkin görevleri yapmak" şeklindeki düzenleme nazara alınarak, sanığın denetim süresinde yükümlülüklere uygun davranıp davranmadığı hususunun Denetimli Serbestlik Müdürlükleri tarafından takip edilmesi gerektiği gözetilmeden, Mahkemesince bu konuda İlçe Emniyet Müdürlüğü"ne görevlendirilmesine karar verilmesi karşısında, itirazın bu yönden de kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığının 17.12.2018 gün ve 94660652-105-06-13597-2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21.12.2018 gün ve 2018/103472 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık ...’in TCK"nın 179/3-2 ve 62. maddeleri gereğince 1 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, sanığın 5 yıl süre ile denetime tabi tutulmasına karar verilirken, 5271 sayılı CMK"nın 231/8. maddesinde belirtilen yükümlülüklerin dışında Cumhuriyet savcısının infaz yetkisini kısıtlayacak yükümlülük belirlenmesinin mümkün bulunmadığı ve sanık hakkında yükümlülük belirlenirken kanun koyucunun amacına, akla ve mantığa uygun olmayan, tarafları tatmin edicilikten uzak ve denetime elverişli olmayan bir yükümlülüğe hükmedilemeyeceği gözetilmeden, sanığın "karar kesinleştikten sonra 6 aylık yükümlülük süresi içerisinde “Bir daha alkollü araç kullanmayacağım, çok pişmanım, bu bana ders oldu” ibaresi bulunan 100 adet el ilanını sanığın ikametgah ilçesindeki tüm kamu kurum ve kuruluşları ile sokaktaki vatandaşlara birer adet olacak şekilde dağıtmak suretiyle ve bulunduğu yerin Belediyesinin göstereceği uygun bir yere kendisi temin etmek suretiyle 80 adet çam fidanı dikerek 6 ay süreyle bakımlarını yapmakla yükümlendirilmesinde; ayrıca 03/07/2005 tarihli ve 5402 sayılı Denetimli Serbestlik Hizmetleri Kanununun 11/1-c maddesi gereği sanığın denetim süresinde yükümlülüklere uygun davranıp davranmadığı hususunun Denetimli Serbestlik Müdürlükleri tarafından takip edilmesi gerektiği gözetilmeden, Mahkemesince bu konuda İlçe Emniyet Müdürlüğü"ne görevlendirilmesine karar verilmesinde isabetsizlik bulunması karşısında,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görüldüğünden, Çubuk Asliye Ceza Mahkemesinin 30.112017 tarihli ve 2017/101 esas, 2017/570 sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 19.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.