MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, iş sözleşmesinin davalı işverence haksız feshedildiğini, davacı fazla çalışma yapmasına rağmen bu çalışmalara ait ücretlerin ödenmediğini, ayrıca dini ve milli bayram çalışmalarına ait ücretlerin de ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında feshin haklı olup olmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacı iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini ileri sürmüş, davalı ise, davacının gece çalışması esnasında uyuduğunu ve petrol almak için gelen müşterinin korna çalması üzerine uyanarak müşteriye duyamayacağı şekilde küfür etmesi sebebiyle iş sözleşmesinin İş Kanunu’nun 25/2-(e) ve (h) bentleri uyarınca haklı sebeple feshedildiğini savunmuştur. Mahkemece, dosyada mevcut kamera görüntülerinin çözümlenmesi için bilirkişi incelemesi yaptırılmış olup, bilirkişinin 01.04.2015 tarihli raporu doğrultusunda, iş sözleşmesinin işverence haklı sebeple feshedildiği sonucuna varılmıştır. Ancak hükme esas alınan bilirkişi raporunda, görüntülerde iki işçinin bulunduğu tespit edilmiş olup, raporda belirtilen işçilerden hangisinin davacı olduğu belirsizdir. Dosya içeriğine göre mahkemece, davalıya CD içeriğindeki iki kişinin fotoğraf ve nüfus kayıtlarını sunmak için süre verildiği halde, bu eksikliğin tamamlanmadığı anlaşılmaktadır. Kamera kayıtlarındaki iki kişiden hangisinin davacı olduğu ve işverence feshe konu küfür eylemini gerçekleştiren kişinin davacı olup olmadığı tespit edildikten sonra, feshin haklı olup olmadığı konusunda bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Taraflar arasındaki bir diğer uyuşmazlık davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı noktasındadır.
Dosya kapsamına göre davacı, bir hafta gündüz diğer hafta gece vardiyasında çalıştığını, gündüz vardiyasında çalışmanın 10 saat, gündüz ise 14 saat olduğunu ileri sürerek fazla çalışma ücreti talep etmiş; davalı ise, davacının fazla çalışmasının karşılığının ödendiğini, bu hususun bordro ile sabit olduğunu savunmuştur. Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda davacının fazla çalışma ücretinin ödendiği sonucuna varılarak talebin reddine karar verilmiştir. Gerçekten de dosya içerisinde bulunan bordrolar imzalı olup, bordrolarda sabit olarak aylık ondört saat üzerinden fazla çalışma tahakkuku bulunduğu görülmektedir. Ne var ki, davalı tanıkları davacının haftada altı gün 08.00-18.00 ve 18.00-08.00 saatleri arasında olmak üzere iki vardiya şeklinde çalıştığını beyan etmiş olup; davalı tanıklarının bu anlatımı karşısında, davacının bordroda belirtilen süreden daha fazla çalıştığına dair iddiasını ispatladığı kabul edilerek sonuca gidilmelidir. Bu itibarla, davalı tanıklarının anlatımları doğrultusunda hesaplama yapılarak, bordrolara göre her ay ödenen miktar mahsup edilmek suretiyle fazla çalışma alacağının kabulüne karar verilmesi gerekir. Mahkemece bu yön gözetilmeksizin fazla çalışma alacağı talebinin tümüyle reddine karar verilmesi isabetsiz olup, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
4-Davacının ulusal bayram ve genel tatil ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 47. maddesinde, Kanunun kapsamındaki işyerleri bakımından, ulusal bayram ve genel tatil günü olarak kabul edilen günlerde çalışma karşılığı olmaksızın o günün ücretinin ödeneceği, tatil yapılmayarak çalışıldığında ise, ayrıca çalışılan her gün için bir günlük ücretin ödenmesi gerektiği hükme bağlanmıştır. 2429 sayılı Ulusal Bayram ve Genel Tatiller Hakkında Kanun"un 2. maddesinde ise, resmi ve dini bayram günleriyle yılbaşı gününün genel tatil günleri olduğu açıklanmıştır.
Somut uyuşmazlıkta, mahkemece imzalı bordrolara göre davacının ulusal bayram ve genel tatil günlerine ait ücretlerinin ödendiği kanaatine varılarak talebin reddine karar verilmiştir. Ancak, bordroda ödendiği bildirilen miktar davacının çalışmadan hak kazandığı bir yevmiye tutarındaki ulusal bayram ve genel tatil ücreti olup, davacının çalıştığı takdirde hak kazanacağı bir yevmiye tutarındaki miktarın ise ödenmediği anlaşılmaktadır. Davacı ve davalı tanıklarının beyanlarına göre, davacının dini bayramların ilk günü hariç olmak üzere, tüm ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı sabittir. Hal böyle olunca, davacının çalıştığı ispatlanan ulusal bayram ve genel tatil günlerine ait bir yevmiye tutarındaki ücretlerin hüküm altına alınması gerekmekte olup; mahkemece belirtilen husus gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.04.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.