Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/16391 Esas 2022/4812 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, ( sanıklar ... ve ... ...), şantaj (sanık ...), kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (tüm sanıklar)
HÜKÜM : Sanıklar ... ... ve ...'ın nitelikli cinsel saldırı, sanık ...'ın şantaj suçundan mahkumiyetine, tüm sanıkların kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatlerine dair İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 24.12.2019 gün ve 2019/378 Esas, 2019/549 Karar sayılı hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, katılan mağdure vekilinin özel hayatın gizliliği suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin bulunmadığı gözetilerek, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemi ile katılan mağdure vekilinin sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, sanık ... hakkında şantaj suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından ve hükmedilen cezaların miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-b. maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair ve aynı Kanunun 286/2-g. maddesi uyarınca on yıl veya daha az hapis cezasını veya adlî para cezasını gerektiren suçlardan, ilk derece mahkemesince verilen beraat kararları ile ilgili olarak istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, söz konusu hükümlere yönelik temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanıklar ... ... ve ... hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan, sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlere yönelik sanıklar müdafileri ve katılan mağdure vekilinin temiz istemlerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanıklar müdafileri ile katılan
mağdure vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanıklar müdafileri ile katılan mağdure vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanık ...'ın katılan mağdureye ait elinde bulunan görüntüleri kullanacağından bahisle olay yerine gelmesini sağlamak şeklinde gerçekleşen eyleminden dolayı 5237 sayılı TCK'nın 109/2,5, 43 maddeleri ile mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken beraatine karar verilmesi karşısında, söz konusu hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesinin 03.06.2020 gün ve 2020/504 Esas, 2020/540 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesine gönderilmesine, 24.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.