MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 03/06/2015 tarih ve 2014/420-2015/99 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin tescilli markasının 10 yıllık koruma süresi dolduktan sonra yenileme işleminin yapılmadığını, davalı tarafın kötü niyetli olarak, markasının koruma süresi dolduktan sonraki 2 yıl içinde, aynı marka için tescil başvurusunda bulunduğunu, ..."ye yapılan itirazlarının kabul edilmeyerek markanın tescil edildiğini, dava konusu markanın hükümsüz kılınması gerektiğini ileri sürerek, davalı tarafa ait 2011/40080 numaralı markanın hükümsüzlüğüne, sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, davalı tarafın marka tescil başvurusuna, davacı şirket tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin YİDK kararının iptali talebi ile açılacak davaların 2 aylık süre içinde açılması gerektiğini, hak düşürücü nitelikte olan bu sürenin kaçırıldığını dolayısıyla davanın davalı enstitü bakımından husumet yokluğundan, davacı vekilinin, başvurunun 8/son hükmüne göre reddedilmesi gerektiğine ilişkin iddiasının ise yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... vekili; davacı şirketin 2008 yılında ... Bakanlığındaki tüm ürünlerini ve ürüne ait İmalatçı Tescil belgesini, dava dışı bir şirkete devir ettiğini, o tarihten bu yana hiçbir ticari faaliyet göstermediğini, bu sebeple 2008 yılından sonrasına ilişkin hiçbir fatura ibraz edemediğini, davacı şirketin 1999 tarihli markasının, koruma süresi dolmasına rağmen yenilenmediğini, marka başvurusuna yapılan itirazın kabul edilebilmesi için, koruma süresinin bitiminden sonraki 2 yıl içinde marka kullanımının ispat edilmesi gerektiğini, davacı şirketin bu hususu ve kötü niyet hususunun ispat edilemediğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davacının 01/09/2009 ile 01/09/2011 tarihleri arasında koruma süresi dolan markanın kullanıldığı konusunda delil sunamadığı ve bu açıdan hükümsüzlük iddiasının yerinde olmadığı, ...’ye açılan YİDK kararı yönünden 556 sayılı KHK"nın 53. maddesinde öngörülen 2 aylık sürenin geçtiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 08/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.