MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatil ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacı müvekkilinin 01/03/2006 tarihinden 18/10/2011 tarihine kadar kesintisiz olarak davalı şirkette 1.400,00 TL ücretle çalıştığını, iş hukukundan kaynaklanan alacaklarının davacıya ödenmediğini iddia ederek kıdem tazminatı ile fazla mesai, hafta tatili, genel tatil ve yıllık izin ücretlerinin ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının çalıştığı süre, aldığı ücret ve çalışma durumunun SGK kayıtlarında mevcut olduğunu, bu resmi belgelere karşı tanık dinletilmesine muvafakatlarının bulunmadığını, davacının 08/06/2011 günü izinsiz ve mazeretsiz olarak işe gelmediğini, mülkiyeti şirkete ait olan, davacının kulanım ve sorumluluğundaki 59 LP 825 plakalı aracın araç muayenesinden önce 14/10/2011 tarihinde teknik bakımının yaptırılması için tamire gönderilmiş ise de, aracın muayene istasyonundan ağır kusurlu bulunarak geldiğini ve muayenesinin onaylanmadığını, davacının gerçeğe uygun olmayan beyanlar ile davalı işvereni yanılttığını, 18/10/2011 tarihinden itibaren arka arka üç işgünü ve devamında mazeretsiz olarak işyerine gelmemesi sonucu Malkara Noterliği"nden keşide edilen 24/10/2011 tarihli 9531 yevmiye no"lu ihtarname ile iş akdinin feshedildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davacının iş akdini haklı nedenle feshettiği, davacıın eylemli feshinden sonra işyerinde tutulan devamsızlık tutanaklarının bir anlamı olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda taktiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Davacının, hüküm altına alınan hafta tatili, genel tatil ve fazla mesai ücret alacakları tanık beyanlarına dayalı olarak yapılan hesaba göre kabul edilmiştir, dolayısıyla bu alacak kalemlerinin her birinden ayrı ayrı makul oranda hakkaniyet indirimi yapılması gerekirken bilirkişi raporunda tespit edilen miktarlarda indirim yapılmadan kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
4- Hüküm altına alınan miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun gösterilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de ayrı bir bozma nedeni yapılmıştır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.03.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.