Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/3944 Esas 2021/1917 Karar Sayılı İlamı

4703 sayılı Ürünlere İlişkin Teknik Mevzuatın Hazırlanması ve Uygulanmasına Dair Kanun’a aykırı davranmaktan dolayı kabahatli Thyssenkrupp Asansör Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi hakkında anılan Kanun"un 5 ve 12/b maddeleri uyarınca 17.700,00 Türk lirası idarî para cezası uygulanmasına dair İstanbul Valiliği Bilim, Sanayi ve Teknoloji İl Müdürlüğünün 21/02/2017 tarihli ve 480 sayılı idarî yaptırım kararına karşı başvurunun reddine dair İstanbul Anadolu 6. Sulh Ceza Hâkimliğinin 11/04/2017 tarihli ve 2017/1162 değişik iş sayılı kararına karşı kabahatli vekili tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin mercii İstanbul Anadolu 7. Sulh Ceza Hâkimliğinin 07/06/2017 tarihli ve 2017/2476 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 30/01/2019 gün ve 94660652-105-34-16810-2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11/02/2019 gün ve KYB-2019/13313 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, kabahatli şirket hakkında 19/10/2016 tarihli denetim tutanağı ile 16/05/2016 tarihli ve PDG.034.2016/R00164 sayılı rapor içerikleri dikkate alınarak idarî para cezası uygulanmasına karar verilmiş ise de, denetim tutanağının incelenmesinde, yapılan test sonucu asansörün "uygunsuz" olduğundan bahisle "güvensizlik" nedeniyle düzeltici faaliyette bulunulması için ilgili şirkete 5 gün süre verildiğinin; bila tarihli rapor içeriği ile de sadece bahse konu denetim raporuna atıfta bulunularak, şirket hakkında idarî para cezasının uygulanmasının gerektiği kanaatinin bildirildiği anlaşılmakla birlikte, bahse konu asansörün ne sebeple mevzuata aykırı olduğu ve güvensizlik taşıdığının belirtilmediği, bu hususlara yönelik herhangi bir tespitin de yapılmadığı anlaşılmakla, öncelikle bahse konu denetimin yapıldığı asansörün teknik mevzuata aykırı bir husus taşıyıp taşımadığının tespiti bakımından alanında uzman bilirkişi yahut bilirkişi kurulundan rapor aldırılmasını müteakip, başvurunun esası hakkında değerlendirme yapılması gerektiği gözetilmeksizin, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
Dosya kapsamına göre, yapılan piyasa gözetimi ve denetim faaliyeti çerçevesinde, idari para cezasını uygulayan Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı görevlilerince kabahatli tarafından piyasaya arz edilen asansörün denetiminde güvensizlik şüphesi oluşması üzerine bu kez Türk Standartları Enstitüsü uzmanlarınca inceleme yapıldığı, anılan kurum tarafından düzenlenen denetleme ve kontrol listesinde asansörün güvensiz olarak kabul edilmesine dayanak teşkil eden uygunsuzlukların tek tek gösterildiği, bu itibarla kabahatlinin başvurusunun reddine dair İstanbul Anadolu 6. Sulh Ceza Hâkimliğinin 11/04/2017 tarihli ve 2017/1162 değişik iş sayılı kararına karşı kabahatli vekili tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin mercii İstanbul Anadolu 7. Sulh Ceza Hâkimliğinin 07/06/2017 tarihli ve 2017/2476 değişik iş sayılı kararında bir isabetsizlik görülmediğinden,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 22/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.