Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/1486 Esas 2018/800 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1486
Karar No: 2018/800
Karar Tarihi: 17.01.2018

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/1486 Esas 2018/800 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, suça sürüklenen bir çocuk mala zarar verme suçu nedeniyle adli para cezasına çarptırıldı. Ancak, adli para cezasının türü ve miktarı nedeniyle temyize başvuramayacağı belirtildi. Ayrıca, yargılama giderleri hakkında da bir karar verildi ve suça sürüklenen çocuklar ve sanıklardan tahsil edilecek giderlerin, belirli bir tutarın altında kalmaları halinde Devlet Hazinesi'nde kalabileceği ifade edildi. Suça sürüklenen çocukların cezaları indirilerek 1 yıl 12 ay hapis cezasına çarptırıldığı belirtilirken, kanun maddeleri olarak 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen geçici 2. madde, 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü hakkında Kanun'un 106. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 116/4, 119/1-c maddesi ve 31/3. maddesi belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2016/1486 E. , 2018/800 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali; suça sürüklenen çocuk ... ile sanıklar ..., ..., ... haklarında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4.maddesine atıfta bulunan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü hakkında Kanunun 106.maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıklardan ve suça sürüklenen çocuktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte suça sürüklenen çocuklar ve sanıklardan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin miktarından az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Suça sürüklenen çocuk ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 116/4, 119/1-c maddesi ile belirlenen 2 yıl 12 ay hapis cezasının aynı Kanun"un 31/3. maddesi ile 1/3 oranında indirilmesi neticesinde cezanın 2 yıl yerine, 1 yıl 12 ay olarak eksik belirlenmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suça sürüklenen çocuklar ..., ... müdafiileri ile sanıklar ..., ... ve ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 17.01.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.