11. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/12953 Karar No: 2017/1388 Karar Tarihi: 08.03.2017
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/12953 Esas 2017/1388 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, davalının ortaklıktan çıkarılması nedeniyle ayrılma payının ödenmesini talep etmiştir. Mahkeme, ayrılma payını belirlemiş ve tayini için bir banka şubesi belirlemiştir. Ancak Yargıtay, ayrılma payının şirket sözleşmesinde belirtilen tarihte veya sözleşmede belirtilmediyse ayrılmadan sonra çıkarılacak ilk bilanço tarihinde ödenmesi gerektiği konusunda uyarılmıştır. Kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri ise Türk Ticaret Kanunu'nun 262. maddesi ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu olup, ayrılma payının ödenmesi gereken tarih konusunda kanunlar belirtilmektedir.
11. Hukuk Dairesi 2015/12953 E. , 2017/1388 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 04/06/2015 tarih ve 2014/953-2015/519 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü: Davacı vekili; davalının 3/66 hissesine sahip ortağı iken haklı sebeplerle ortaklıktan çıkarıldığını, çıkarmaya ait ortaklar kurulu kararının davalı tarafa tebliğ edildiğini, buna ilişkin herhangi bir itirazda bulunulmadığını ve Ticaret Sicil Gazetesi"nde ilan yapılarak işlemin tamamlandığını, kendisine TTK hükümleri gereğince payının ödenmesi gerektiğini ileri sürerek ödenmesi gereken parasal miktarın ve müvekkilince yatırılacak merciin belirlenmesini, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı tarafa yapılan usulen tebligata rağmen cevap dilekçesi sunulmamıştır. Mahkemece; incelenen tüm dosya kapsamına göre; ayrılık payı şirketin bilanço kayıtlarına göre değil, gerçek değerleri ve özvarlığı nazara alınarak hesaplama yapılması gerektiği gerekçesiyle; davalının ayrılık payı 279.506,10TL(139.062,50TL+140.443,60TL) olarak belirlenmiş ve mercii tayini olarak da ... Bankası ... Şubesi tayin edilerek hükme bağlanmıştır. Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. 1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. 2- Dava, Türk Ticaret Kanunu’ nun 262. maddesine göre davalı komandit şirket ortağının ortaklıktan çıkarılması nedeniyle çıkma payının tespiti ve tevdi mahallinin tayini istemine ilişkindir. Mahkemece, tespit edilen 139.062,50 TL"nin ... 8. Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 2011/678 E. sayılı dosyasındaki bilirkişi raporunda değerin belirlendiği 09/03/2009 tarihi ile 07/01/2015 tarihleri arasında işlemiş faiz konusundaki bilirkişi raporu esas alınarak faiziyle (140.443,60TL) birlikte toplam 279.506,10 TL ayrılma payına hükmedilmişse de 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 262. maddesi uyarınca hesaplanan ayrılma payının şirket sözleşmesinde gösterilen tarihte ve şirket sözleşmesinde hüküm yoksa ayrılmadan sonra çıkarılacak ilk bilanço tarihinde ödenmesi gerektiğinden mahkemece belirtilen hüküm gereğince davacı şirket tarafından davalıya ayrılma payının ödenmesi gereken tarih belirlenerek bu tarihten itibaren bilirkişi raporunda faiz hesabına esas alınan ve davalı tarafından temyiz edilmeyen 07.01.2015 tarihine kadar ticari faiz hesaplatılarak buna göre toplam ayrılma payının tespiti ve tevdi mahalli tayinine karar verilmesi gerekirken buna uygun olmayan hesabı içeren bilirkişi raporuna göre karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 08.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.