Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/3113 Esas 2017/7260 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya İncelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Çaycuma Sulh Ceza Mahkemesi"nce 25/10/2010 tarih ve 2010/89-417 sayı ile verilen "tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ilişkin kararın sanığın yokluğunda verildiği, gerekçeli kararın da sanığın o tarihteki mernis adresi olan "Yeni Mah. ... Cad. No:39/2 .../ ..." adresi yerine, aşamalarda adres yetersizliği nedeniyle usulüne uygun tebligat yapılamayan "... Cad. ... Sok. ../ ..." adresine Tebligat Kanunu"nun 35. maddesi uyarınca usulüne aykırı şekilde 30/12/2010 tarihinde tebliğ edildiği; geçersiz tebligat nedeniyle 25/10/2010 tarihli kararın kesinleşmediği, ayrıca Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğü"nün çağrı yazısının da adı geçene usulüne uygun şekilde tebliğ edilmediği anlaşılmakla,
25/10/2010 tarihli ilk kararın kesinleşmediğinden, sanık hakkında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığı gerekçesi ile yeniden yapılan yargılama sonucunda kurulan 05/10/2011 tarihli karar hukuken geçersiz olduğundan, sanık ve Cumhuriyet savcısının temyiz istemlerinin, Çaycuma Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2010/89 esas, 2010/417 karar sayılı 25/10/2010 tarihli kararına yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen "tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 20. Maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup, itiraz kanun yoluna tabi bulunması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 26/12/2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.