Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4390 Esas 2018/7047 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4390
Karar No: 2018/7047
Karar Tarihi: 19.09.2018

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4390 Esas 2018/7047 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 2014 yılına ait bir suç için verilen kararda, vergi usul kanununa muhalefet suçu işleyen sanığın mahkum olduğu belirtilmiştir. Suç tarihi 06/10/2010 olarak düzeltilmesine rağmen 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen hakların sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiği göz önünde bulundurulmamıştır. Ayrıca, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/a-2. maddesindeki ceza miktarı belirleyen hüküm değiştirildiği halde, bu değişiklik karara yansımamıştır. Buna rağmen temel ceza olarak 6 ay hapis cezası hükmedilmiştir. Sanık hakkında toplanan deliller incelenerek suçunun kabul edildiği, artırıcı sebebin bulunmadığı, azaltıcı sebebin ise nitelik ve derecesine uygun olarak takdir edildiği bildirilmiştir. Kararda eleştiri dışında bir isabetsizlik olmadığı belirtilerek sanık müdafiinin itirazlarının reddiyle hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/a-2. maddesi

11. Ceza Dairesi 2016/4390 E. , 2018/7047 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gerekçeli karar başlığında "2005" şeklinde yanlış yazılan suç tarihinin 06/10/2010 olarak mahallinde düzeltilmesi ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
5728 sayılı Kanunun 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359/a-2. maddesindeki 1 yıldan 3 yıla kadar olan hapis cezasının alt sınırının, suç tarihinden önce 03.07.2009 tarih ve 27277 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 5904 sayılı Kanunun 23. maddesiyle “18 ay” olarak değiştirildiği nazara alınmadan, temel cezanın 6 ay hapis cezası olarak hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı nedenin bulunmadığı, azaltıcı sebebin ise nitelik ve derecesi takdir kılınmış,savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 19/09/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.