Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/28426 Esas 2022/4808 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli cinsel saldırı suçundan şüpheli ... hakkında yapılan soruşturma evresi sonunda Bozkır Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 21.11.2019 tarihli ve 2019/741 soruşturma, 2019/475 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itirazın süre yönünden reddine ilişkin Seydişehir Sulh Ceza Hâkimliğinin 24/05/2021 tarihli ve 2021/883 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendiği, şüpheli ... tarafından ...’ın yaralandığına dair iddia yönünden zamanaşımı süresi içinde soruşturma yapılarak muktezaya bağlanabileceği, diğer müşteki yönünden ise kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın henüz kesinleşmediği düşüncesiyle yapılan incelemede; Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 20/11/2020 tarihli ve 2019/2 esas, 2020/3 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. madde bir ve ikinci fıkrasının, "Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır. Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, öncelikle bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, 7201 sayılı Kanun'a göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından tebligata 7201 sayılı Kanun'un 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği nazara alındığında, somut olayda, müşteki ...’in 14/11/2019 tarihli ifadesinde bildirdiği “... Mahallesi ... Sokak No.25 ... Konya” adresi ile müşteki ...’ın aynı tarihte alınan ifadesinde bildirdiği “Kildere Mahallesi Bozkır Konya”adresine, kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın "mernis şerhi" düşülmek suretiyle doğrudan 7201 sayılı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca tebliğ edildiği anlaşılmakla, şüphelilerin bildirdikleri adreslerine öncelikle "mernis adresi olduğu belirtilmeksizin" anılan Kanun'a göre normal tebligat çıkarılması ve bu tebligatın "iade gelmesi halinde" ise bu kez aynı Kanun'un 21/2. maddesine göre tebliğ yapılması gerektiği halde, doğrudan mernis adresine tebliğ işlemi yapılması sebebiyle anılan tebliğlerin usulsüz olduğu, bu durumda müşteki ... tarafından verilen 27.04.2021 tarihli itiraz dilekçesinin süresinde verildiği kabul edilerek işin esasına ilişkin bir karar verilmesi gerekirken, itirazın süre yönünden reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca Seydişehir Sulh Ceza Hâkimliğinin 24/05/2021 tarihli ve 2021/883 değişik iş sayılı kararının bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 25.10.2021 gün ve 94660652-105-42-14122-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla, dosya incelenerek gereği görüşüldü:
Kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Seydişehir Sulh Ceza Hâkimliğinin 24/05/2021 tarihli ve 2021/883 Değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nın 309/4-a. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına ve dosyanın merciine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.