MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Elatmanın Önlenmesi, Ecrimisil
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Akçaabat 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Akçaabat 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 15.12.2017 tarihli ve 2016/391 Esas, 2017/673 Karar sayılı kararıyla karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, Mahkeme hükmüne karşı davacılar vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine şeklinde hüküm kurulmuş olup, bu kez davacılar vekilinin Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:

KARAR

Hüküm duruşma istemli olarak temyiz edilmiştir. Duruşma isteminin değerden reddine karar verilerek esasın incelenmesine geçilmiştir.
Davacı vekili, vekil edenlerinin paydaşı olduğu 133 ada 1 parsel üzerinde bulunan binanın dükkan ve 1. katına davalıların yapmış olduğu elatmanın önlenmesine ve dava tarihinden geriye dönük 5 yıl için toplam 5.000 TL ecrimisilin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesince elatmanın önlenmesi talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına, ecrimisil isteminin reddine dair verilen karar davacılar vekili tarafından istinaf edilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi ise davacılar vekilinin istinaf isteminin esastan reddine karar vermiş olup; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil istemine ilişkindir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden dava konusu 133 ada 1 parselin davacılar ve davalının dava dışı babası ... adına paylı mülkiyet şeklinde kayıtlı olduğu anlaşılmıştır.
1. Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, yapılan yargılama ve uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere, hukuki ilişkinin nitelendirmesine göre, davacılar vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmediğinde reddedilmiştir.
2.Somut olayda davacıların, davalıların dava konusu taşınmazı kullanmalarına dair gösterdikleri rızanın, ihtarnamenin tebliği ile geri alındığının kabulü gerekir. Davalı ... ve ...’nin karı koca olduğu ve davalı ...’e yapılan ihtarname tebliğinin davalı ... için de sonuç doğuracağı açıktır. Hal böyle iken; rızanın ortadan kalktığının varsayıldığı ihtarnamenin tebliği tarihinden dava tarihine kadar hesaplanan ecrimisile hükmedilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.
Öte yandan; davalılar yargılama sırasında dava konusu taşınmazı boşaltmış ve elatmanın önlenmesi davası konusuz kalmıştır. Ancak davacılar eldeki davayı açmakta haklıdırlar. O halde davacılar aleyhine yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmedilmesi isabetli olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazının kabulüyle, Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK"nin 373. maddesi uyarınca kaldırılmasına, İlk Derece Mahkemesi kararının BOZULMASINA, dosyanın İlk Derece Mahkemesi’ne kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 03.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.